2024-05-22 23:02:31
تاملی کوتاه درمرگ ناباورانه و پر از ابهام ابراهیم رئیسی
محمدجواد مظفر
امروز دوم خرداد ۱۴۰۳، دقیقا ۲۷ سال پس از دوم خرداد ۱۳۷۶، روزی که مردم ایران خصوصاً نسل جوان با چه شور و شوقی پای صندوقهای رأی رفتند و با انتخاب «سید محمد خاتمی» طرحی نو در اداره کشور را طلب کردند.
و چه بگویم از بازی زمانه که در چنین روزی از قضای روزگار، مردم شاهد و ناظر تشییع پیکر رئیسجمهور، وزیر خارجه و همراهانش باشند که در جریان سقوط بالگرد، جان خود را از دست دادهاند.
جوانان ۱۸ تا ۲۵ ساله دوم خرداد ۷۶ که موتور محرک اصلی این تحول و دگرگونی بودند، امروز ۴۵ تا ۵۲ ساله هستند و در این سالها چه تحولات و حوادثی را که نظاره کردهاند و چه امیدها و آرزوهای آنان که در بستر تحولات سیاسی این سالها بهگونهای دیگر رقم خوردهاست.
در طی این سالها دو رئیسجمهور بهگونهای ناباورانه و پرسشبرانگیز جان خود را از دست دادهاند. سه رئیسجمهور به انزوا کشیده شدند و از سوی حاکمیت بعضاً ممنوعالتصویر و بیصلاحیت برای پذیرش هرگونه مسولیتی شدهاند.
یک نخست وزیر و یک رئیس مجلس ۱۴ سال است که در حصر به سر میبرند و مردم ایران به زندگی که چه عرض کنم به زنده بودن خود ادامه میدهند.
وا اسفا! چه زمانی قرار است از این درهم تنیدگی مرگ و زندگی بیاموزیم؟!
آیا نباید ازسوی حاکمیت روزنهای برای همدلی و وحدت ملی گشوده شود؟
یا به قول فرخی یزدی باید گفت:
«زندگی کردن من مردن تدریجی بود / آنچه جان کند تنم عمرحسابش کر دم»؟
@Sahamnewsorg
43.9K views20:02