کاش ناشناخته می ماندند؛ آدم هایی که فکر می کردیم بهترین اند! آ | arezoye mahall
کاش ناشناخته می ماندند؛ آدم هایی که فکر می کردیم بهترین اند! آنهایی که روی معرفتشان حساب باز کرده بودیم. کاش سر از کارشان در نمی آوردیم، آن رویِ سکه شان را نمی دیدیم، نقابشان را کنار نمی زدیم، کاش تصوراتمان را، اعتمادمان را، آرامشمان را، خراب نمی کردیم!
خوبه یاد بگیریم که؛
- دخالت در زندگی دیگران، کنجکاوی نیست، فضولیه... - تندگویی و قضاوت در مورد دیگران، انتقاد نیست، اسمش توهینه... - هر کار یا حرفی که در آخرش بگی شوخی کردم، شوخی نیست جانم، حمله به شخصیت اون فرد هست... - بازی کردن با احساسات مردم زرنگی نیست، هرزگیه... - خراب کردن یه نفر توی یه جمع، جوک نیست، اسمش بی احترامیه...
