اِسـْـلیمـــے

2019-05-25 01:49:52 ماه بالای سرت بود، سرت بالا بود
کوچه ها ساکت و در سینه‌ی تو غوغا بود

رفتی از میکده تا مسجد و تکبیر زدی
«معجز عیسویت در لب شکّرخا بود»

«پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست»
سهمت از بزم فقط نان و کمی خرما بود

«حالتی رفت که محراب به فریاد آمد»
سنگ از پشت نماز شب تو پیدا بود

«چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی»
وَ چه بی ذوق جهانی که علی تنها بود!

عمق این چاه کجا و غم این آه کجا
که فقط آینه‌ی غربت تو زهرا بود

«طاعت غیر تو در مذهب ما نتوان کرد»
هرکه با حب تو آمد به میان از ما بود

«مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم»
کاش یک گوشه از ایوان نجف اینجا بود

#زهرا_بشری_موحد
شهریور ۹۴

@eslimii Open / Comment

2019-05-18 03:02:45 هیچ دریایی دل دریایی‌اش را پُرنکرد
هیچ رویایی سر سودایی‌اش را پُرنکرد
هرچه زیبایی درونش بود، بود، اما نبود
آینه بود و کسی زیبایی‌اش را پُرنکرد
چشم ها را بست شاید خواب آرامَش کند
شعر اما لال شد لالایی‌اش را پُرنکرد
باهزاران رنگ، با نیرنگ هم آمد ولی
عشق هرگز دامن رسوایی‌اش را پُر نکرد

مست
با پیمانه ای در دست
در کنجی نشست
هیچ کس مثل خدا تنهایی‌اش را پُرنکرد

#زهرا_بشری_موحد
زمستان ٩٢

@eslimii Open / Comment

2019-03-11 10:14:25 شریر، قاضی و رهزن‌، امین و دزد، عسس‌!
از این دیار بباید برون جهاند فرس‌

فتاده کارکسان با جماعتی که بوند
همه عوان و همه خونی و همه ناکس‌

زمام جمله سپرده هوس به چنگ هوی
مهار جمله سپرده هوی به دست هوس‌

نشان شکوه بُدی و به محبس افتادی
کس ار کشیدی باری یکی بلند نفس

به عمر خویش نشاندیم بیخ فضل و ادب
ولی دریغ که حنظل دمید ازین مغرس

زمانه بر تن ما شوخ کن پلاس افکند
به جرم آنکه دریدیم جامه ی اطلس

همیشه تا که بود جعد زنگیان پرتاب
هماره تا که بود انف چینیان افطس

همیشه تاکه بُود مار هم قرین با مور
هماره تا که بُود خار هم نشین با خس


#ملك_الشعرا
#بهار

@eslimii Open / Comment

2019-02-18 01:49:35 در شهرِ بی‌خیابان می‌بالند
در شبکه‌ی مورَگی پس‌کوچه و بُن‌بست
آغشته‌ی دودِ کوره و قاچاق و زردزخم
قابِ رنگین در جیب و تیرکمان در دست
 بچه‌های اعماق
 بچه‌های اعماق...
 
باتلاقِ تقدیرِ بی‌ترحم در پیش و
دشنامِ پدرانِ خسته در پُشت
نفرینِ مادرانِ بی‌حوصله در گوش و
هیچ از امید و فردا در مشت
 بچه‌های اعماق
 بچه‌های اعماق...

#احمد_شاملو

@eslimii Open / Comment

2019-02-13 23:15:24 برای همسرم

رسیدی و از این پس یار دارم
کنارم همدمی غمخوار دارم
 
اگر خسته اگر غمگین اگر شاد
برایت حوصله بسیار دارم
 
لباس خاکی ات را می تکانم
لباس آبی گلدار دارم 
 
شبی که دور باشی از شب من
شبی طولانی و دشوار دارم
 
تو را من دوست دارم دوست دارم
بر این حرف خودم اصرار دارم
 
نگاهم کن به جای هر کلامی
که من با چشم هایت کار دارم
 
تو را هر روز و هر شب هم ببینم
دوباره میل بر دیدار دارم
 
همین عشق است آری! اینکه با تو
جهانی تازه در اشعار دارم
 

زمستان ۹۵
#زهرا_بشری_موحد

@eslimii Open / Comment

2019-02-13 00:48:31 شهان اگر که به تعمیر مملکت کوشند
چه حاجت است که تعمیر بارگاه کنند؟!

چرا کنند کم از دست رنج مسکینان
چرا به مظلمه، افزون به مال و جاه کنند؟

جواب نامه‌ی مظلوم را، تو خویش فرست
بسا بود که دبیرانت اشتباه کنند!

چو شاه جور کند، خلق در امید نجات
همی حساب شب و روز و سال و ماه کنند

بترس ز آه ستمدیدگان، که در دل شب
نشسته‌اند که نفرین به‌ پادشاه کنند

#پروین
@eslimii Open / Comment

2019-02-13 00:39:56 دزد اگر شب،‌ گرم یغما کردن است
دزدی حکام، روز روشن است

#پروین
@eslimii Open / Comment

2019-02-06 08:39:45 سجاده‌ات را می‌گشایی راس ساعت
تکبیرة الاحرام می‌افتد به پایت

بر خاک قامت بسته‌ای و اهل افلاک
از عرش می‌آیند با قصد جماعت

با هر نفس تسبیح می‌گویی خدا را
از 《حاء》تسبیح تو می‌گیریم حاجت

آیینه‌ای‌ و رو به مرآت الهی
آیینه در آیینه ای! ای بی‌نهایت!

همسایه‌ها در سایه‌ی لطف تو هستند
باز است در این خانه درهای اجابت

محشر به پا کن! شیعیانت را جدا کن!
از مرگ باکی نیست ای روح شفاعت!

نام تو را بردیم در غم‌های دنیا
ما را صدا کن در هیاهوی قیامت


#زهرا_بشری_موحد
@eslimii Open / Comment

2019-01-19 15:40:10 واحد | چهره ها با اشک زیبا می شود

@eslimii Open / Comment

2019-01-19 15:29:01 نبودن، مرا به یاد ِبودن می‌اندازد.
ندیدن، هزار تصویر می‌شود در حافظه‌ی چشم‌ها.
در اين همواری ِخاك، در اين وفور بی‌سقفی، در اين هوای بی ديوار، چه مجالی دارد خيال برای زيارت!
بی‌اذن ِدخول، از هر طرف كه بخواهم قدم می‌گذارم در رواق‌ها.
چه ضريحِ خلوتی! چه بی‌زائری روشنی! تا چشم كار می‌كند آسمان است و كبوتر.
بی‌هراس ِبی‌بالی، پرواز می‌كنم در صحن‌های خالی.
می‌گريزم از بندهای وجود. نفس تازه می‌كنم در بی‌سايگیِ آفتاب.
نبودن، مرا به ياد بودن می‌اندازد؛ به ياد مزاری كه می‌گويند همين حوالی پنهان است.
چگونه می‌شود پنهان بودن را جست و جو‌ كرد و احتمال ِ مزار را زيارت؟!
چشم‌ها را می‌بندم، خيال را مهار می‌كنم، دل را آرام.
سر می‌نهم به ديوار ِبقيعی كه فقط در نام، بقعه دارد.‌
مشام جانم پر از عطر ياس است و بغضی در گلوی شيعه‌ام، تير می‌كشد. مفاتيح غربت را می‌گشايم.
اشك راه خودش را پيدا می‌كند.
نبودن مرا به ياد بودن می‌اندازد.
 سلام می‌دهم به راز ِگسترده‌ای كه در هيچ خاكی دفن نخواهد شد.

#زهرا_بشری_موحد

@eslimii Open / Comment