دفاع از ولایت علوی(ع) پایه‌گذار تمدن وحدت‌آفرین جامعه بشری
برخی به جهل در کانال‌ها می‌نویسند پرداختن به مساله حیانی غدیر و دفاع از ولایت علوی (ع) مایه اختلاف و تفرقه است. این حرف عمق بی‌سوادی و عدم تخصص نشردهندگان آن را نشان می‌دهد.
اساسا ولایت مقام علوی به 《کن و امر الهی》 در عالم هستی منشا تمام خیرات و سعادات و نیکی‌ها و برکات برای بشریت است.
امام صادق در تفسیر آیه 《وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ‌اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا》(آل‌عمران/۱۰۳) می‌‌فرمایند: 《نحن حبلاللّه : ما اهل‌بيت، حبلاللّه هستيم》 نبی(ص) در استدلال نص امر الهی مبنی بر وحدت حول محور《حق》و 《قرآن》تحقق آنرا تنها در قبول ولایت علی و آل‌معصومش داتسته و فرمودند: 《علی مع‌الحق و الحق مع علی》 《علی مع‌القرآن و القرآن مع علی》
به نص امر الهی وحدت فقط یک محور دارد و آن ولایت حقانی و قرآنی علی(ع) است
آقایان مدعی این دو حدیث بلامنازع متواتر نزد فریقین(شیعه و سنی) قول فصل نبی(ص) است که درباره احدی از افراد نفرمودند و فقط مختص به ولایت کبرای مطلقه مقام علوی(ع) است و بس. که 《در خانه اگر کس است یک حرف بس است》 : 《علی مع‌الحق و الحق مع علی》 《علی مع‌القرآن و القرآن مع علی》
