ابراهیم، المثنی ندارد! به بهانه و در نقد پسرکشی اخیر دیگر هر | حسین پورفرج | مدادِ مردمکِ دیده
ابراهیم، المثنی ندارد! به بهانه و در نقد پسرکشی اخیر
دیگر هر پسرکشی‌ای جنایت است. هیچ پدری نمی‌تواند همانند ابراهیم، خلیل‌الله(ع) ادعا کند که خدا در رویا او را به کشتن پسرش فرمان داده است. این شیطان است که خود را خدا جا زده، و دارد شرش را می‌ریزد. اگر پدری خود را "ابراهیمِ دوم" معرفی کند و به این بهانه پسرش را به قتلگاه ببرد، ما به او می‌خندیم. آیا این طور نیست؟! ما هرگز ادعای چنین پدری را باور نخواهیم کرد و خواهیم کوشید حتی‌المقدور جلوی جنایت احتمالی را بگیریم. بله، آن ابراهیم در جهان حاضر هیچ المثنایی ندارد و دیگر هیچ "ابراهیم دومی" در کار نخواهد بود.
اما اسماعیل چه؟!
در این جهان، دیگر هیچ پدری ابراهیم نیست، اما همه فرزندان، همچنان اسماعیل‌اند. فرزندان به اذنِ آن جان‌آفرین، جان‌شان آزاد است و هیچ ابراهیمِ مدعی‌ای نمی‌تواند آن را پایمال کند. وقتی دیگر هیچ ابراهیمی در کار نیست، قربانی شدن هر اسماعیلی جنایت است و حکم جنایت نیز، مشخص.
به‌راستی، توهم "ابراهیم بودن" چه خطرناک و زننده است. نباید بگذاریم این توهم در ما ریشه بدواند و مبدل به سنتی فرهنگی شود. هر کس ادعای ابراهیم بودن کند، دیوانه است و باید این توهم از سرش بپرد. هیچ پدری ابراهیم نیست، اما فرزند همان پدر، قطعا اسماعیل است.
