عارفان راستین، یاور و دوستدار ستمدیدگان هستندشیر مردانند در عالَم مدد
آن زمان كافغانِ مظلومان رسد
بانگِ مظلومان زهر جا بشنوند
آن طرف چون رحمتِ حق می دوند
آن ستون هایِ خَلَل هایِ جهان
آن طبيبانِ مرض هایِ نهان
محضِ مِهر و داوری و رحمت اند
همچو حق، بی علّت و بی رَشوت اند
این چه یاری می کنی یکبارگیش؟
گوید: از بهرِ غم و بیچارگیش
شرح جامع مثنوی معنوی/دفتر دوم 1933 - 1937
