#مصاحبه صدای اعتراض ملت را بشنوید نقدی کوتاه بر خط و نشان کش | کانال رسمی محسن کدیور
#مصاحبه
صدای اعتراض ملت را بشنوید نقدی کوتاه بر خط و نشان کشیدنهای اخیر رهبری
شکاف بین مردم و حاکمیت در ایران به عمیق ترین حد خود رسیده است.
جمهوری اسلامی از نظر اکثر مردم ایران دشمن اصلی ایران و ایرانیان شده است.
سخنان خامنه ای بسیار به سخنان محمدرضا شاه پهلوی قبل از دی ۵۷ شبیه بود.
اکثریت مردم به این حکومت اعتماد ندارند و در آن برای خود آینده ای نمی بینند.
مردم در مسئولان نظام چه در رهبری، چه در سران قوای سه گانه احدی را نماینده خود نمی دانند.
رهبری که صدای اعتراض اکثریت مردم را نمی شنود، به قانون اساسی پابند نیست، به مردم ظلم می کند و زور می گوید، و در اعتراضات اخیر نزدیک چهارصد نفر را به قتل رسانده است، «حقیر» است، نه جوانان معترضی که چیزی برای از دست دادن ندارند.
پایان دادن به اعتراضها دو راه می تواند داشته باشد: یکی سرکوب و فشار بیشتر، قتل عام افزونتر معترضان، و پرکردن زندانها.
دیگری شنیدن صدای معترضان ، آزاد کردن زندانیان سیاسی، عذرخواهی از خانواده های مصیبت دیده، آزادی پوشش بانوان، متوقف کردن گشت ارشاد، پرهیز از تحمیل سبک زندگی به مردم خصوصا جوانان، رفع مانع از آزادی های سیاسی و فرهنگی، و از همه مهمتر برگزاری همه پرسی در مورد اصل نظام:
آیا مردم با جمهوری اسلامی، هرگونه حکومت دینی، ولایت مطلقه فقیه یا استبداد دینی، عدم جدایی نهاد دین از دولت، و احکام شرع به مثابه قانون موافقند یا نه؟
مطالبه قاطبه معترضان اینهاست. نوک تیز شعارهای اعتراضی به دیکتاتوری و شخص رهبری است.
در این شقاق عمیق یک طرف باید کوتاه بیاید.
جمهوری اسلامی می پندارد با زور و سرکوب یا تفسیر نادرست از اعتراضات و انتساب آن به خارجی می تواند اعتراضها را بخواباند، که خیال باطلی است.
اعتراضها اکنون به متن مردم رسیده است، نظام با مادرانی روبروست که جگرگوشه هایشان را ماموران نظام پرپرکرده اند.
بر ملتی که اکثریتش با رهبر و نظام سیاسی مخالفند جز با زور نمی توان حکومت کرد.
زمامداری که اهل مصالحه با مردم خود نباشد محکوم به سقوط و فروپاشی است.
این منطق که اگر یک قدم به مطالبات معترضان تن دهیم سقوط می کنیم یعنی فقدان شعور سیاسی.
اگر به مطالبات ملت تن ندهید ساقط خواهید شد.
کسی که مدعی «پیاده شدن مردمسالاری دینی واقعی» در ایران است چرا از برگزاری همه پرسی آینده نظام می هراسد؟
ادامه اعتراضها، مقاومت مدنی، متشکل شدن در احزاب سیاسی و انجمنهای صنفی، و پرهیز از خشونت، دفاع از تمامیت ارضی و استقلال ایران نوید رسیدن به حاکمیت مردم ایران، حکومت قانون و استقرار یک نظام سکولار دموکراتیک خواهد بود.
