عمری تو مرا بهارانیدی با چشم که غنچه می‌بارانیدی بر باد سپرده | شوق یک خیز بلند
عمری تو مرا بهارانیدی با چشم که غنچه می‌بارانیدی بر باد سپرده بودَنَم یادت هست؟ وقتی که مرا زمستانانیدی حالا که خزان غروب خود را برد یادآر یادآر مرا تو تابستانانیدی یادآر مرا تو صور اسرافیلانیدی
