تو را ناخدا بُردُ، ما را خدای
.
.
حکایت سعدی از پیر فاریاب، نام اثری است که به حکایتی در بوستان سعدی پرداخته‌است. ماجرای این حکایت که در «باب سوم در عشق و مستی و شور» ذکر شده، به کرامتِ درویشی فاریابی که از دوستان سعدی شیرازی است اشاره می‌کند که در موقعیتی که از کشتی جامانده، با پهن‌کردن سجاده و بدون این که تَر شود، از رودخانه عبور کرده و خطاب به سعدی که از این واقعه متحیرگشته به کنایه می‌گوید «تو را ناخدا بُردُ، ما را خدای».
.
.
نقاش: منسوب به حبیب‌الله مشهدی (حبیب‌الله ساوجی)
تاریخ: حوالی ۱۶۰۰ تا ۱۶۰۸ میلادی
ابعاد: ۴۷٫۶ × ۳۲٫۱ سانتی‌متر
محل نگه داری اثر: مجموعهٔ داوود، کپنهاگ، دانمارک
