غزل "در کوی بی نشانها در خانقاه اسرار، هر دل که شد گرفتار دیوانه اش مخوانید، زیرا که اوست بیدار عشق است ، عشق دلدار، پیمانه صبوحی هر دل که گشت خالی، زآن، عاقلش مپندار در حلقه خرابات صوفی چکار دارد گو ادعای خود را، ایصال حق مپندار درویش بی صفت را فرمان برید از جان زیرا که اوست فانی، در عشق حق گرفتار از عشق حق و مستی، با مدعی مگوئید زیرا که اوست دائم در پرده های پندار صوفی مدعی را در جهل او رها کن بربند صحبت دل با مدعی غدار رندانه خود قدم نه "در کوی بی نشانها" بربند دفتر عقل از نکته ها و گفتار کــــانــــال عـــرفـــانــــے بـــہ ســــوے حــــق https://telegram.me/besoyehaqq 350 viewsVatan, 08:58
