به‌زودی
رمانی از ادبیات دورۀ پساجنگ آلمان
در مجموعۀ ادبیات داستانی نشر بیدگل
منتشر می‌شود...
هاینریش بل، نویسندۀ آلمانی و برندۀ جایزه نوبل ادبیات، می‌گفت: «کمی پس از ۱۹۴۵، حتی نوشتنِ نیم‌صفحه داستان هم بی‌اندازه دشوار بود.»
این سخن به‌خوبی بیانگر وضعیت ادبیات آلمان در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم است. اما همین اوضاع نابه‌سامان پس از جنگ، آبستن خلق تعدادی از بزرگترین شاهکارهای ادبیات آلمان شد.
پس از پایان جنگ، اولین و بزرگترین مانع برای نویسندگان در کار نوشتن خود زبان آلمانی بود: زبانی که هنوز از سلطۀ پروپاگاندای فاشیستی که به‌مدت دوازده سال به‌شکلی همه‌گیر تفکر و ادبیات را در این کشور تحت سلطۀ خود گرفته بود رها نشده بود. همچنین، برقراری ارتباطی تازه و پُلی مشترک میان نویسندگان آلمانی و سایر نویسندگان در اروپا و آمریکا، اتفاقی نبود که به‌سرعت میسر شود. اما در چنین شرایط تاریخی‌ای بود که نویسندگانی مانند هاینریش بل، گونتر گراس و ارنست کرویدر در عرصۀ ادبیات درخشیدند و به شهرت جهانی دست یافتند.
تصویر: نقاش آلمانی بر روی ویرانه‌های بمباران درسدن مشغول کار روی تابلویش، آلمان، ۱۹۴۵
