نیک لند یک‌بار گفته بود که اگر بخواهد صادق باشد، تنها مسئله‌ای | CINEMANIA | سینمانیا

نیک لند یک‌بار گفته بود که اگر بخواهد صادق باشد، تنها مسئله‌ای که در بیست سال گذشته کار فکری او را تحت تأثیر قرار داده، هویت غایت‌شناختی سرمایه‌‌داری و هوش مصنوعی‌ست. دو پدیده‌ای که نزد لند معادل یکدیگر شمرده می‌شوند. پدیده‌هایی که به‌زعم او از آینده بازگردانده شده‌اند تا بشریت را به‌سوی تکینگی‌ای ناانسانی سوق بدهند. وضعیتی که در ورای آن دیگر انسانی وجود نخواهد داشت. لند پیش‌تر نوشته بود که اگر بشریت تکامل را در سطح انسان‌های بی‌مقدار و ضعیف متوقف کند، تراژدی عظیمی رقم زده است، تراژدی‌ای کیهانی. او در واقع ترویج‌دهنده‌ی این ایده است که انسان باید پذیرای سقوط احتمالی‌اش به‌دست هوش مصنوعی باشد و در برابر آن مقاومت نکند. اصل بحث او هم دقیقاً همین‌جاست، آنجا که بی‌پرده می‌نویسد «برای رستگاری باید برده‌ی عقل بود. ما باید یک‌بار برای همیشه از اراده‌امان برای پذیرش شکلی جدید از برده‌داری استفاده کنیم. صورت‌وضعیتی که قادر است از ویرانه‌های بشریت، موجودی جدید و [طبعاً] هوشمندتر از انسان بسازد.» در واقع شکلی از حیات فرازمینی که علاوه بر سیری‌ناپذیری، نامیرا هم هست. موجودی که همه‌چیز را مصرف و تمام می‌کند؛ زمین، تاریخ، فضا و حتی انسان و عواطف او، که صرفاً به‌منظور عدم ایجاد اخلال در مسیر تودرتوی تکامل خط می‌خورند. مسیری که سرنوشت محتومش «امحای» همه‌چیز است؛ عطشِ پوچی.

توضیح نقاشی‌ها: هر آنچه اینجا می‌بینید توسط مبدل‌های متن به تصویر خلق شده‌اند. این‌ها در واقع برداشت‌های بصری یک هوش مصنوعی از مفاهیمی‌‌اند که انسان توصیف‌شان ‌کرده است. مفاهیمی از قبیل جنون، مالیخولیا، روان‌نژندی و ... .

@CineManiaa | سینمانیا