БИР БУРДА НОН Мўйсафид йўл узра бир бурда нонни Тупроқ орасид | ERKIN VOHIDOV

БИР БУРДА НОН

Мўйсафид йўл узра бир бурда нонни
Тупроқ орасида кўрдию ногоҳ,
Аста қўлга олди, ўпди, бу онни
"Шиқ" этиб суратга туширди сайёҳ.

Бир куни бу сурат олис маконда,
Рўзномалар аро бўлди намоён.
Ёздилар: шўрлик халқ Ўзбекистонда
Мана шундай яшар зору нотавон.

Ким рад этар сурат далолатини,
Ишонмай, не қилсин бехабар олам?
Ўзбек деб аталган халқ одатини
Қаёқдан ҳам билсин бехабар одам?

Қаёқдан ҳам билсин ғофил одамлар,
Бир бурда нон учун энгашган шу чол,
Кеча ош берганин етти пуд дамлаб
Етмишга етгани учун безавол?

Бу шеърдан мақсадим раддия эмас,
Юртим жаҳон билган Ўзбекистондир.
Дастурхони олам қилгудек ҳавас,
Лекин нон қадри ҳам унга аёндир.

Мен ўша йилларни эслайман ҳамон,
Эслаб юрагимга чўкади музлар.
Ўртада бир бўлак қора кепак нон,
Очликдан ичига ўтирган кўзлар...

Шукрким, у кунлар олисда қолди,
Шукрким, Ватаним маъмур ва обод,
Шукрким, бу юртда менинг авлодим
Муҳтожликни кўрган энг сўнгги авлод.

Олис рўзномалар не ёзсалар ҳам
Майлига ёлғоннинг умри бир кунлик.
Оч, юпун элларга биз ҳамкор, ҳамдам,
Чунки бизга аён очлик, юпунлик.

Биз йўқсил бўлганмиз, йўқсил бу жаҳон,
Заҳматини тортиб бораётирмиз.
Эҳсонлар юкини бамисли карвон,
Елкамизга ортиб бораётирмиз.

Нажот юлдузи деб олам шу боис,
Кўз тикар толебахш бизнинг юлдузга.
Ердан ушоқ топсак биз ҳам шу боис,
Эъзозлаб ўпамиз, суртамиз кўзга.

Ўзбекистон Қаҳрамони, Ўзбекистон халқ шоири Эркин Воҳидов, 1979 йил.


www.facebook.com/evohidov
www.t.me/Erkin_Vohidov
www.erkinvohidov.com