درگذشت پسرعمه ارجمندم، مرحوم هوشنگ رحمانی، تألم‌بار و تکان‌دهنده بود. جوانمردی بامناعت و خردمند بود که همگان از دیدارش شاد می‌شدند و بهره می‌بردند. خاطرات بسیاری از او بیاد دارم که اندوهم را سنگین‌تر می‌کند.
فوت هوشنگ نازنین را به خاندان معظم رحمانی و طایفه جلیل ناصرو و سایر طوایف سُرخی و مردم کوهمره تسلیت عرض می‌کنم. برای آن مرحوم آمرزش و اعتلاء درجات و برای بازماندگان صبر و بهروزی مسئلت دارم.
عبدالله شهبازی شنبه، ۲۶ شهریور ۱۴۰۱/ ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۲
