قبل از تو، جهان جای امنی بود. آدم ها نمی‌رفتند. چشم هایم جز | AGHOSHE_TO | آغوش ِتو
قبل از تو، جهان جای امنی بود. آدم ها نمی‌رفتند. چشم هایم جز وفاداری ندیده بودند. وابستگی شیرین بود و انتظار، صبرم را نمیبلعید... ماه زیبا بود و شب کوتاه. من بودم و رویا بود و جهانی آرام... عشق، روزی برای من هم زیبا بود. اما بعد از تو، تمام حقیقت ها مشکوکند و پشت تمام محبت ها منفعت خوابیده. اگر تو توانستی با وجود آن همه عشق بروی، دیگران چرا بمانند؟ اگر تو توانستی فراموشم کنی، دیگران چرا نکنند؟ تو مرا آزردی، دیگر دوست داشتن چه کسی را باور کنم؟ من انتهای عشق را دیدم، حالا هیچ چیز غافلگیرم نمیکند...
