۲۵ #صفر #در_روزهاي أخر عمر شريف أقا رسول الله صلی الله علیه | آل عباعلیهم السلام
۲۵ #صفر
#در_روزهاي أخر عمر شريف أقا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلّم چه گذشت
در خواست #كاغذ_و_قلم و ممانعت عمر ابن خطاب از امر سر نوشت ساز پیامبر اکرم
" مناقب ابن شهر آشوب: ابن بطّة، طبری، مسلم و بخاری این حدیث را که لفظ آن از بخاری است نقل کرده اند: او از ابن عباس شنید که می‌گفت: #روز_پنج_شنبه_بود و چه روز پنج شنبه ای! سپس آن قدر گریست که آب دیده اش سنگ ریزه مسجد را تر کرد و گفت: روز پنج شنبه روزی که درد رسول الله بسیار شدید شد پیامبر فرمود: «دوات و استخون کتفی بیاورید تا برای شما نامه ای بنویسم که بعد از من هرگز گمراه نشوید. » پس حاضرین با یکدیگر بحث و جدل کردند و در حضور پیامبر نزاع شایسته نبود. برخی گفتند: رسول خدا هذیان گفت. و در روایت مسلم و طبرسی آمده است: برخی گفتند: رسول خدا هذیان می‌گوید. یونس دیلمیّ نقل کرد که: پیامبر وصیت کرد و یکی از حاضرین گفت: سرور همه مردم (رسول خدا) پیوسته هذیان می‌گوید. بخاری و مسلم در حدیثی نقل کرده اند که عمر در آن مجلس گفت: درد و بیماری بر پیامبر غلبه کرده است. قرآن پیش شماست و همین قرآن که کتاب خداست ما را بس است. کسانی که در آن خانه بودند در این مورد اختلاف پیدا کردند و برخی گفتند: کاغذ و قلم بیاورید تا رسول الله برای شما نامه ای بنویسد که بعد از او هرگز #گمراه نشوید. و برخی می‌گفتند: حرف، حرف #عمر است. چون درشت گویی و اختلاف بالا گرفت پیامبر را چنان اندوهگین ساختند که فرمود: از پیش من برخیزید. ابن عباس می‌گفت: چه مصیبتی! و #مصیبت بزرگ تر اینکه #مانع از نوشتن آن نامه شدند. آن هم به واسطه اختلاف با یکدیگر و درشت گویی. در مسند ابی یعلی و فضائل احمد از أم سلمه در روایتی نقل شده است که #أم_سلمه سوگند خورد که علی علیه السلام آخرین کسی بود که رسول الله او را بر بالین خود فرا خواند. رسول خدا او را در صبح روز وفاتش در پی کاری فرستاده بود. پیامبر سه بار این جمله را تکرار کرد: علی آمد؟ راوی گفت: قبل از طلوع خورشید علی علیه السلام به نزد پیامبر آمد و چون دانستیم که پیامبر با او کاری دارد از خانه خارج شدیم. علی علیه السلام بر روی پیامبر خم شد و او آخرین کسی بود که پیامبر او را بر بالین خود فرا خواند و پیوسته با او #راز می‌گفت. طبری در کتاب الولایة، دارقطنی در الصحیح و سمعانی در الفضائل و گروهی از علمای شیعه از عبدالله بن حارث این حدیث را که لفظ آن از کتاب الصحیح است نقل کرده اند که #عائشه(ام الشّرور فتنه انگیز) گفت: چون وقت وفات پیامبر فرا رسید رسول الله فرمود: #دوستم را به نزد من بخوانید. پس ابوبکر را صدا زدم. پیامبر نگاهی به ابوبکر انداخت سرش را #پوشاند و دوباره فرمود: دوستم را به نزد من بخوانید. عمر را صدا زدند و چون نگاهش به عمر افتاد فرمود: دوستم را به نزد من فرا بخوانید. پس من گفتم: وای بر شما. #علی بن ابی طالب علیه السلام را صدا بزنید. به خدا قسم منظور پیامبر کسی #غیر او نیست. چون علی علیه السلام را دید جامه ای که بر رویش بود به روی او کشید و او را وارد آن کرد و پیوسته در کنار پیامبر بود تا اینکه پیامبر جان دادند در حالی که دست پیامبر بر بدن #امیرالمؤمنین امام علی علیهم السلام بود.
مناقب آل ابی طالب ۱: ۲۰۳ و ۲۰۲ - بحارالانوار الجامعه لدرر اخبار الایمه الاطهار علیهم السلام با ترجمه فارسی - «۲۱» - مجلد ۲۲، صفحه ۴۷۳/بیروت
