تا به حال به زن های خاورمیانه فکر کرده اید؟ همان هایی که به | 🍂.آرامـ.فریاد.بزنـ.🍂

تا به حال به زن های خاورمیانه فکر کرده اید؟

همان هایی که به عمقِ اندوه شان، زیباترند.
همان هایی که شادی هاشان اگر چه کم، اما بی مانند است.
زن های خاورمیانه تلفیقی از تمام حس های متناقض اند.
تمامِ بایدها و نبایدها.
آن ها همیشه در شرایطی نابرابر با مردان زیسته اند و تمامِ زندگی شان یا به جنگیدن می گذرد یا به تسلیم شدن از سر ناچاری.
آری اینجا خاورمیانه است، قلبِ جنگ های بزرگ و نابرابر. زن های زیبایی که تمام عمر می جنگند برای حداقل حقوق انسانی شان. و آیا تا به حال فکر کرده اید جنگِ یک زن در شرایط نابرابر چگونه است؟
زن خاورمیانه تلفیقی از شادی و بغض است. شادیِ ناپایدار و بغضِ طولانی در پسِ تاریخ.
زنِ خاورمیانه را با رنگ قرمز بشناسید. همان ها که رژِ قرمزِ غلیظ شان همواره نمایی از شهوت و خشونت سرکوب شده است. که اتفاقا ارتباطِ عجیبی به هم دارند.
زیباییِ زن های خاورمیانه همزمان خصلت نکوهیده اما قابل ستایشی ست اما در محدوده ای که برایش تعیین می کنند!
چگونه می شود زیبایی را محصور کرد؟
چگونه می شود برای زیبایی، مرز گذاشت؟
چرا موهای پریشانِ زنی در باد این همه آشفته می کند خاطرِ صاحبان قدرت را؟
چرا تحملِ این همه زیبایی را ندارند؟
زن های خاورمیانه به عبور پرتوهای نورِ خورشید لا به لای موهایشان امیدوارند. امیدوار و مصمم.
اینها همان زن هایی هستند که همیشه در شرایط نابرابر جنگیده اند.
زن هایی که تجاوز، خشونت، نابرابری و نادیده گرفته شدن را چشیده اند اما هم چنان زیبایی شان اصیل و خواستنی ست.
همان هایی که با اندوهی شرقی رهایی را از خویش آغاز می کنند و حتی اگر در اقلیت باشند بالاخره زمانی، جایی برگِ تازه ای از تاریخ را ورق خواهند زد. زمانی که دیگر قرمز، فقط یک رنگ است...

#ساره_جلالی

@AramFaryadBezan