Get Mystery Box with random crypto!

برگی از تقویم تاریخ

Logo of telegram channel bargi_az_tarikh — برگی از تقویم تاریخ ب
Logo of telegram channel bargi_az_tarikh — برگی از تقویم تاریخ
Channel address: @bargi_az_tarikh
Categories: Uncategorized
Language: Not set
Subscribers: 2.88K

Ratings & Reviews

2.67

3 reviews

Reviews can be left only by registered users. All reviews are moderated by admins.

5 stars

0

4 stars

1

3 stars

1

2 stars

0

1 stars

1


The latest Messages 135

2022-07-18 19:30:03 ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۲۸ تیر زادروز منوچهر ستوده

( زاده ۲۸ تیر ۱۲۹۲ تهران -- درگذشته ۲۰ فروردین ۱۳۹۵ چالوس ) پژوهشگر، ایرانشناس و جغرافیدان.

او در دبیرستان البرز درس خواند و در سال ۱۳۱۳ به‌دانشسرای عالی وارد شد و نزد استادان محمد مشکوة و علی‌اکبر شهابی ادامه‌ تحصیل داد. نخستین مقاله‌‌اش را در سال ۱۳۱۵ با موضوع «مطالعات تاریخی و جغرافیایی - مسافرت به‌قلعه‌ الموت» نوشت.
در سال ۱۳۱۷ مدرک لیسانس در رشته‌ ادبیات فارسی گرفت. در همین دوره در اداره‌ فرهنگ گیلان و دبیرستان شرف تهران تدریس می‌کرد.
در سال ۱۳۲۹ از رساله دکتری خود با عنوان «قلاع اسماعیلیه در رشته‌کوه‌های البرز» زیر نظر استاد بدیع‌الزمان فروزانفر دفاع کرد.
در سال ۱۳۳۰ بنا به‌دعوت انجمن «فولبرایت» برای سفر مطالعاتی به آمریکا رفت و در سال ۱۳۳۱ به‌عضویت جامعه‌ ملی جغرافیای آمریکا درآمد و
سال بعد به‌عضویت انجمن ایران‌شناسی به‌ریاست ابراهیم پورداوود در آمد. ارتقاء به‌درجه‌ استادیاری و بعد دانشیاری دانشگاه تهران، انتقال به‌دانشکده‌ ادبیات دانشگاه تهران، عضویت در گروه تاریخ و سرانجام ارتقاء به‌درجه استادی در سال ۱۳۵۴ نیز از دیگر اتفاقهای زندگی علمی وی بود.
فهرست کتابهای دکتر ستوده ۵۲ جلد است و تعداد مقالات دکتر ستوده به ۲۸۶ رسیده، کتابها و مقالات او نشانه دلبستگی ژرف و عمیقش به‌تاریخ و دامنه و پیشینه فرهنگ ایرانی است.

برخی از کتابهایش عبارتند از:
فرهنگ گیلکی با مقدمه استاد ابراهیم پورداوود
فرهنگ کرمانی
فرهنگ بهدینان با مقدمه ابراهیم پورداوود
حدود العالم من‌المشرق الی‌المغرب
دیوان امیر پازواری با همکاری محمد داودی
مهمان‌نامه بخارا
جغرافیای اصفهان
فرهنگ سمنانی، سرخه‌ای، لاسگردی، سنگسری، شهمیرزادی
عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات
قلاع اسماعیلیه در رشته‌کوه‌های البرز
تاریخ گیلان و دیلمستان
از آستارا تا استارباد در ۱۰ جلد شامل آثار و بناهای تاریخی گیلان و مازندران و گلستان که هرکدام قریب به ۸۰۰ صفحه‌است
فرهنگ نایینی
تاریخ بدخشان
تاریخ بنادر و جزایر خلیج فارس
سفرنامه گیلان ناصرالدین‌شاه قاجار
جغرافیای تاریخی شمیران

‎ @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

498 viewsحسن نیکبخت, 16:30
Open / Comment
2022-07-18 19:30:03 ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۲۸ تیر سالروز درگذشت جلال‌الدین همایی

( زاده ۱۳ دی ۱۲۷۸ اصفهان – درگذشته ۲۸ تیر ۱۳۵۹ تهران ) نویسنده، شاعر، ریاضیدان و تاریخنگار

او از کودکی به ادبیات عرب و حکمت و فلسفه روی آورد و تا ۱۰ سالگی منشات قائم‌مقام فراهانی، منشآت فرهادمیرزا، منشات امیرنظام، تاریخ معجم، شاهنامه فردوسی، کلیات سعدی، منتخب قاآنی و غزلیات محمدخان دشتی را نزد استاد مطالعه کرد.
او در ۱۱ سالگی به‌مدرسه نماورد اصفهان رفت و ۲۰ سال به‌تحصیل ادبیات عرب، فقه، اصول، تفسیر، درایه، رجال، هیئت، نجوم، استخراج تقویم، ریاضی، طب و فلسفه اشتغال داشت.
پس از آن به‌نظام آموزشی جدید پیوست و به‌تدریس در مدرسه‌ها پرداخت، آنگاه مدتی نیز در تبریز تدریس کرد و سپس به‌تدریس ادبیات در دارالفنون، دبیرستان نظام و دانشکده افسری روی آورد.
وی پس از تاسیس دانشگاه تهران، دوره دکتری در دانشکده‌های حقوق و ادبیات تدریس می‌کرد و عضو فرهنگستان ایران شد. مدتی هم در دانشگاه‌های بیروت و لاهور تدریس کرد.
استاد همایی شعر هم می‌سرود و سنا تخلص می‌کرد. بیش از ۱۵ هزار بیت او در دیوان سنا به‌کوشش دخترش به‌چاپ رسیده است.
استاد همایی درباره انتخاب تخلص شعری‌اش گفته است:
«رسم پیشینیان بر این بود که تخلص شاعر مبتدی را استادان پیش قدم معین می‏‌کردند، من از حدود ۱۴ سالگی که به‌مقتضای طبع موزون، سخنی می‏‌بافتم، به‌منتخب حدیقه سنایی که هزار و یک بیت است، علاقه شدید داشتم و آن را از بر کرده بودم. عم بزرگوارم میرزامحمّد «سها» که پیشوای شعرای اصفهان بود و در این فن سمت استادی بر من داشت، فرمود که به‌تناسب سنایی تخلص «سنا» اختیار کنم. من نیز به احترام گفته او این تخلص را تا امروز تغییر نداده‌‏ام. فقط گاهی با کلمه همایی تخلص کرده‌‏ام».
از مشهورترین اشعار او شعری در وصف مسجد کبود تبریز و تاسف از ویرانی آن است. او در فن سرودن ماده تاریخ نیز چیره دست بود و از جمله ماده تاریخ وفات خود را پیش از وفات سرود!
جلال‌الدین همایی در ۸۱ سالگی درگذشت و در تخت فولاد اصفهان به‌خاک سپرده شد.

برخی از آثار همایی:
تاریخ ادبیات ایران، جلد اول ۱۳۰۸ جلد دوم ۱۳۰۹
غزالی نامه "شرح حال امام محمد غزالی" ۱۳۱۵
تصحیح‌کتاب نصیحه‌الملوک امام محمد غزالی ۱۳۱۵-۱۷
تصحیح مثنوی ولدنامه با مقدمه مفصل ۱۳۱۵
تصحیح کتاب التفهیم ابوریحان بیرونی با تحقیقات مفصل ۱۳۱۶
تصحیح‌کتاوب مصباح‌الهدایه و مفتاح‌الکفایه اثر عزالدین محمود کاشانی ۱۳۲۵
تصحیح معیارالعقول منسوب به‌ شیخ‌الرییس ابوعلی‌سینا درفن جراثقال ۱۳۳۱
مقدمه بر اخلاق ناصری تألیف خواجه نصیرالدین طوسی ۱۳۳۵
مولوی‌نامه ۱۳۵۶

‎ @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

912 viewsحسن نیکبخت, 16:30
Open / Comment
2022-07-17 19:32:05 ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۲۷ تیر زادروز مائده طباطبایی‌نیا

(زاده ۲۷ تیر ۱۳۵۹ اصفهان) خواننده

اصفهان شهری است خواننده‌پرور و صاحب مکتب آوازی که در رابطه با بانوان خواننده، بیشتر نسبت به‌دیگر شهرها فعال بوده و جای خرسندی است که استادان و اهل فن به‌فرزندان خود نیز آواز می‌آموزند که از آن میان خانم «مائده طباطبایی‌نیا» برادرزاده استاد رضا طباطبایی یکی از آن‌ها است.
او از دوران کودکی نزد پدر و سپس عموی خود آموزش دید. مدتی نیز از علی جهاندار آموزش گرفت و در سال ۱۳۸۳ خدمت زنده‌یاد استاد محمدرضا شجریان رسید. او سلفژ را زیر نظر خانم سهیلا غلامی در سال ۷۹ آموخت و تا سال ۱۳۹۳ از کلاسهای اردمی بابائیان، زنده‌یاد حامد مهاجر، امیر اسلامی و حسین مهرانی در بخش تئوری و تجزیه و تحلیل بهره‌مند شد.
همجنین سه‌تار را نزد مسعود کبوتری و حمید حسن‌پور و تنبک را نزد محمدجعفر قاضی‌عسگر فراگرفت و هم‌اکنون نیز در آموزشگاه‌های آزاد موسیقی در اصفهان مشغول تدریس آواز ویژه بانوان است.
او اولین اجرای کنسرتش را در سال ۱۳۸۰ با گروه باران به‌سرپرستی خانم غلامی و بعد با گروه مهرآوا به سرپرستی رضا برون در اصفهان اجرا کرد. هم‌چنین در خارج از کشور کنسرت فراق در مسکو به سرپرستی پژمان اختیاری، در برلین و مونیخ با گروه دلگشا به سرپرستی سیامک جهانگیری و در هلند و آمستردام و اترخت به‌سرپرستی مسعود ارزان‌لو اجرای برنامه داشته است.
دانشگاه پرینستون آمریکا نام چهار بانوی خواننده ایرانی را برگزیده که علاوه بر خانم‌ها معصومه مهرعلی، سیما بینا و ثمین قربانی، نام خانم مائده طباطبایی‌نیا نیز در میان آن‌هاست.
بانو طباطبایی‌نیا از سال ۱۳۷۹ مشغول تدریس است و شاگردان بسیار توانمندی پرورش داده است. وی به‌غیر از آواز، تئوری موسیقی نیز تدریس می‌کند و ورک‌شاپ‌هایی را نیز در خارج از کشور برگزار کرده است. از جمله آثار خوانده شده، آهنگ‌هایی به‌نام ابر می‌بارد، هول یار ، بهار و غیره است.

بهروز مبصری

‎ @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

254 viewsحسن نیکبخت, 16:32
Open / Comment
2022-07-17 19:32:05 ‍ برگی از تقویم تاریخ

۲۷ تیر زادروز مسعود امینی

(زاده ۲۷ تیر ۱۳۲۸ تهران) شاعر، ترانه‌سرا و روزنامه‌نگار

او در دوران نوجوانی به همراه دوستانش داریوش خواجه نوری و بیژن قادری گروه موسیقی "The Cat" را راه اندازی کرد و در کلاب کاکوله در تهران به اجرای موسیقی می‌پرداختند و او نوازنده درامز گروه بود.
در همان دوران شعرها و دست‌نوشته‌های او مورد توجه دوستان و اطرافیان قرار گرفت و حاصل این توجه همکاری او و فریدون فروغی را فراهم آورد. فروغی توسط امینی به جامعه موسیقی ایران معرفی شد و ترانه‌های "قوزک پا" و "خاک" محصول دوران نوجوانی آنان است.
امینی در سال ۱۳۵۴ با دینامیک ازدواج کرد.

زندگی هنری:
۱. دوران اقامت در ایران (قبل از مهاجرت):
"اگه میشد چی مشید؟" با صدای گوگوش.
"من و دل" با صدای داریوش.
"می‌کُشی منو" با صدای گروه فلاورز.
" قوزک پا" با صدای فریدون فروغی‌
"پیر" با صدای ابی.
"بوی تن تو" با صدای کامران.
"نمیدونی تو بدون" با صدای گوگوش.
"مجموعه ترانه‌ها (آهنگ روز ۷)" با صدای گوگوش.
"مجموعه ترانه‌ها (آهنگ روز ۲)" با صدای گوگوش.

۲. دوران مهاجرت:
امینی پس از انقلاب از ایران خارج شد و سرانجام پس از چند سال جابه جایی بین کشورهای مختلف در کشور آمریکا و شهر لس‌آنجلس ساکن شد. مهاجرت بسیاری از آهنگسازان و خوانندگان ایرانی به آمریکا و حضور آن‌ها در شهر لس‌آنجلس و ایالت کالیفرنیا فرصت همکاری بین وی و بسیاری از هنرمندان ایرانی مقیم آمریکا را فراهم آورد. وی در کنار ترانه سرایی به فعالیت‌های روزنامه نگاری و ژورنالیستی پرداخته است. در طول فعالیت‌های هنری‌اش چندین روزنامه، هفته نامه، نشریه منشر کرده است. در زمینه مدیا وی تلویزیون "مردم" و شبکه رادیو "رادیوخونه" را راه اندازی کرده است و در بسیاری از تلویزیون های ایرانی-آمریکایی و اروپایی فعالیت و همکاری داشته و برنامه‌های مختلفی در ژانر های هنری، سیاسی، اجتماعی تولید و اجرا کرده است.

شیوه ترانه‌سُرایی وسبک:
وی افزون بر ۲۰۰ ترانه شناخته شده در موسیقی ایرانی سروده است و ترانه‌هایش به عشق، دوری از عزیزان، سنت، مادر، مهاجرت، محله قدیم، ضرب‌المثل، کشور، میهن دوستی و بسیاری دیگر از دغدغه‌های انسانی می‌پردازد.
محبوبیت مسعود امینی بیشتر در همکاری های او با معین، ابی، دایوش، شاهرخ، عارف، حمیرا، شهره و بسیاری از خوانندگان موسیقی ایران است. وی شاعر ترانه «من عاشق عاشق شدنم» است که با صدای معین و هایده و عارف اجرا شده است. ترانه «کعبه» با صدای معین، ترانه «قبله» با صدای ابی و ترانه «سرتو بذار رو شونه‌هام» با صدای امید جایگاه ویژه‌ای در بین شنوندگان ایرانی دارند.

‎ @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

222 viewsحسن نیکبخت, 16:32
Open / Comment
2022-07-17 19:32:05 ‍ برگی از تقویم تاریخ

۲۷ تیر سالروز درگذشت سعید قائم‌مقامی

(زاده ۵ مرداد ۱۳۲۲ تهران – درگذشته ۲۷ تیر ۱۳۹۹ لس‌آنجلس) نویسنده، ترانه‌سرا، مجری و گوینده رادیوتلویزیون

او در نوجوانی به ادبیات و هنر پرداخت و در دوران دبیرستان ده‌ها نمایشنامه و قصه کوتاه نوشت که در مدارس به‌روی صحنه رفتند. در شانزده سالگی گروه تئاتری کاوه را بر پا کرد و نمایشنامه‌هایی را در صحنه و در تلویزیون خصوصی ثابت پاسال تهران به اجرا درآورد. وی در سال ۱۳۴۱ پس از پایان دوران دبیرستان به عنوان گزارشگر و بازیگر نمایش‌های رادیویی به استخدام رادیو ایران درآمد.
با برپایی تلویزیون دولتی ایران، وی از نخستین کسانی بود که به این سازمان پیوست و به عنوان یکی از بنیان‌گذاران تلویزیون ملی ایران شناخته می‌شود. او کارش را در تلویزیون به عنوان گوینده خبر و گزارشگر و مجری برنامه‌های گوناگون ادامه داد و هم‌زمان با فعالیت‌های تلویزیونی‌اش در دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی به تحصیل در زمینه خبرنگاری و روابط عمومی پرداخت و سرانجام در سال ۱۳۵۰ از این دانشکده فارغ‌التحصیل شد. وی پس از پایان تحصیل به سمت مدیریت رادیو تلویزیون ملی ایران در استان ساحلی منصوب شد و آنگاه به ترتیب در سمت مدیریت رادیو تلویزیون استان‌های کرمان، آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، هرمزگان، و رادیوی عربی ایران برای عراق به فعالیت‌ ادامه داد. او در بازگشت به تهران، به مدیریت پخش برنامه‌های شبکه یک تلویزیون ملی ایران و مدیریت اخبار سراسری رادیو ایران پرداخت. برنامه‌های زنده بامدادی او، صبح به خیر ایران، مورد توجه میلیون‌ها ایرانی قرار گرفت و تحولی را در ادامه برنامه‌های زنده رادیویی به وجود آورد.
آخرین مسئولیت او راه‌اندازی یک رادیوی اف.ام. ۲۴ساعته و زنده برای شهر تهران تا مهر ۱۳۵۷ بود. این برنامه، بیرون از استودیو و با دستگاه‌های فرستنده از سطح شهر اجرا می‌شد.

پس از انقلاب:
قائم‌مقامی در میانه انقلاب ۱۳۵۷ ایران برای درمان همسرش در آمریکا بود و با وجود پیشنهاد رادیوی صدای آمریکا برای راه‌اندازی بخش فارسی، در اردیبهشت ۱۳۵۸ به ایران بازگشت. اما در بازگشت دستگیر و برای ۳ سال زندانی شد. پس از آن از فعالیت‌های رادیو تلویزیونی کنار گذاشته شد و به کار آزاد و به زندگی پنهانی روی آورد. وی سرانجام در سال ۱۳۶۷ (۱۹۸۸) ناگزیر به خروج از کشور شد و پس از اقامتی ۲ ساله در اروپا و کانادا سرانجام به آمریکا رفت. وی در سال ۱۹۹۱ همکاری‌اش را با رادیو صدای ایران آغاز کرد که این همکاری تا سال ۲۰۰۶ ادامه یافت.
وی در اکتبر ۲۰۰۸ به راه‌اندازی پرشین رادیو و در اواخر سال ۲۰۱۱ اقدام به تأسیس رادیو صدای مردم کرد.
او علاوه بر استعداد در زمینه روزنامه‌نگاری و مدیریت اداری، توانایی ترانه‌سرایی نیز داشت. بر پایه گفته‌هایش از جمله ترانه‌های ماندگار او «مرد تنهای شب» و «ببار ای برف» به خوانندگی حبیب محبیان هستند که بسیاری به اشتباه آن ترانه‌ها را سروده خود حبیب می‌پندارند.

‎ @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

215 viewsحسن نیکبخت, 16:32
Open / Comment
2022-07-17 19:32:05 ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۲۷ تیر سالروز درگذشت رضا سقایی

( زاده ۲۰ فروردین ۱۳۱۸ خرم‌آباد -- درگذشته ۲۷ تیر ۱۳۸۹ تهران ) خواننده موسیقی لری

او که از شاگردان مهرتاش بود، در طول زندگی هنری‌اش همکاری‌های خوبی با علی‌اکبر شکارچی، مجتبی میرزاده و فرج علیپور داشت. نخستین تصنیف او با زبان لری "آن نگاه مست تو" نام داشت. ترانه "دایه دایه" معروف‌ترین اثر او بود. وی در اواخر جنگ ایران و عراق در شهر ازنا بر اثر اصابت ترکش یک بمب مجروح شد و تا پایان عمر به‌خاطر عوارض آن بیمار بود. از جمله کارهای معروف او «زندگی بی‌چشم تو درد و عذابه» است که بعدها عبدالوهاب شهیدی و علی‌اصغر زند‌ وکیل هم آنرا بازخوانی کردند.
وی بعد از ۱۳۴۴ بسیار معروف و به خواننده‌ای شناخته شده تبدیل شد و تا ۱۳۵۷ خوانندگی را ادامه داد. اما بعد از انقلاب، تقریباً خوانندگی را کنار گذاشت. در زمان جنگ که در بمباران شهر ازنا مجروح شد، تارهای صوتی‌اش آسیب دید. چندسال آخر عمر در منزلش بستری بود و بیشتر خواهرش از او نگهداری می‌کرد چون او در تمام عمرش ازدواج نکرد و مجرد بود. تا زمان فوت جزو مجروحان شیمیایی بود و حضور مستقیم در جبهه داشت و در اثر بیماری تنفسی و سپس سکته مغزی درگذشت.
ترانه موتورچی "دایه دایه" که سال‌ها پیش با تنظیم مجتبی میرزاده و با صدای سقایی اجرا شده بود در سال ۱۳۸۶ در میان​ ترانه‌های فاخر و ماندگار ۱۰۰ سال اخیر موسیقی ایران به ثبت رسید.
تا پیش از انقلاب، کاست‌هایی معمولاً بدون نام آلبوم به‌صورت غیررسمی و توسط استودیوهای وقت تهران از وی پخش می‌شد ولی پس از انقلاب به اهتمام اهالی موسیقی لرستان و به‌ویژه شرکت‌های آوای سپهر و نوای زاگرس سه آلبوم قدم‌خیر، تفنگ و موتورچی از وی انتشار یافت. در سال ۱۳۹۵ نیز تعداد هفت ترانه از ترانه‌های تمرینی و بدون کلام رضا سقایی با تلاش امین عباسیان و جمعی از نوازندگان شهرستان خرم‌آباد زیر آهنگ رفت و در قالب آلبومی با عنوان دنگ دیر به علاقه‌مندان عرضه شد.
رضا سقایی در ۷۱ سالگی درگذشت و در تهران تشییع و به زادگاهش خرم‌آباد منتقل شد.

‎ @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

216 viewsحسن نیکبخت, 16:32
Open / Comment
2022-07-17 19:32:05 ‍ ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۲۷ تیر سالروز درگذشت منوچهر درفشه

( زاده ۲۴ امرداد ۱۳۱۹ تهران -- درگذشته ۲۷ تیر ۱۳۹۳ تهران) نقاش و تصویرساز کتابهای درسی

او تصویرساز کتابهای درسی بود که از جمله آثارش می‌توان به تصویرسازی برای شعر اشک یتیم از کتاب فارسی پنجم دبستان و ماجرای خانواده آقای هاشمی از کتاب تعلیمات اجتماعی سوم دبستان اشاره کرد. او هیچگاه ازدواج نکرد و فرزندی نداشت و در سال‌های آخر عمرش را با بیماری گذراند و در ۷۴ سالگی درگذشت.
رشته تحصیلی او در دبیرستان «علوم طبیعی» بود؛ اما پس از پایان تحصیلات متوسطه، به تصویرسازی، نقاشی و گرافیک روی آورد. یادگیری زبان فرانسه از علاقه‌مندی‌های او بود و از نوجوانی بدون داشتن استاد به‌یادگیری زبان فرانسه پرداخت، تاجایی که توانست متون بسیار سخت فرانسه را به‌فارسی برگردان کند. وی از علاقه‌مندان به‌سینما و از منتقدین و کارشناسان این حوزه بود و در مجله ستاره سینما، همراه با پرویز دوایی، نقدفیلم می‌نوشت.
شکوفه بر شمشیر، در راه مانده، ستاره‌های بر ساحل، آفتاب در آینه، شب اما آفتاب، مکافات عمل، ابوسعید و بقال و فضول، تا هزاربار و تابه آفتاب از جمله آثاری است که منوچهر درفشه تصویرگری آنها را برعهده داشته است.

‎ @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

183 viewsحسن نیکبخت, 16:32
Open / Comment
2022-07-17 19:32:04 ‍ ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۲۷ تیر سالروز درگذشت کارو

( زاده سال ۱۳۰۴ همدان -- درگذشته ۲۷ تیر ۱۳۸۶ کالیفرنیا ) نویسنده و شاعر

او در کتابش "برادرم ویگن" می‌گوید: پدرش فرش فروشی را پیشه خود ساخته بود و شاید به‌همین خاطر بود که یک‌جا ساکن نمی‌شدیم و نیز درجایی می‌گوید: در بروجرد، همانجا که پدرم در ۳۹ سالگی، باوجود هیکل ورزیده و سلامت و بی‌چون وچرایش - با یک "سینه پهلوی" ساده، پیوندش را برای همیشه با زندگی گسست ...
در «بروجرد» بود که پدرم - به‌فرمان سرنوشت - نابهنگام‌تر از آنچه انتظار می‌رفت، به‌خواهران و برادران خودش پیوست. و نیز درجایی می‌گوید: و هیچ نفهمیدیم چطور شد که یکباره - خود را در زادگاه «ستارخان» یافتیم.
آنها بعد مرگ پدر، مدتی را در مراغه و تبریز گذراندند و مدتی بعد به‌تهران کوچ کردند. کارو از نسل نخست شاعران نیمایی بود. او یک‌بار ازدواج کرد و از همسرش جدا شد و سه فرزند داشت، دو دختر و یک پسر. رمی، ربکا و رنه.
ویگن خواننده ایرانی نیز برادر وی بود. او با برادرش ویگن رابطه بسیار صمیمانه‌ای داشت.

تأثیرگذاری آثار کارو:
محمدرضا عیوض‌زاده درباره تأثیرگذاری آثار کارو چنین می‌نویسد؛ سروده‌های کارو انتقادی و بازتاب حقایق تلخ زندگی انسان است. مسائلی از جمله فقر، ظلم و جنایت در جوامع، جایگاه ویژه‌ای در آثار وی دارد. علاوه بر آن کارو با احساسی سرشار، خالق قطعات و اشعار زیبای عاشقانه است. عشق انسانی نیز بخش قابل توجهی از آثار او را تشکیل می‌دهد. جسارت بیان حقایق، با احساسی سرشار و با زبانی که برای توده مردم قابل فهم است و انتخاب موضوعات پر مخاطب و مورد توجه نسل جوان، از عواملی است که آثار کارو را مورد اقبال عموم قرار می‌دهد، وی چهره آشتی دهنده بخش بزرگی از جامعه جوان ایرانی با ادبیات است.

مرگ:
محمدرضا عیوض‌زاده " نویسنده و پژوهشگر" ضمن یادداشتی درباره مرگ کارو تاریخ مرگ این زنده یاد را چنین می نویسد، کارو در ۱۸ جولای 2007 "27 تیر" در آسایشگاهی به‌نام "دهکده مریم" در دل کالیفرنیا درگذشت و پس از یک هفته، در ۲۵ جولای در گورستان "گلندل" به‌خاک سپرده شد.

کتاب‌ها:
شکست سکوت
نامه‌های سرگردان
برادرم ویگن
سایه ظلمت
سمفونی سرگردانی یک انسان
خاطرات یک گورکن
ماسه‌ها و حماسه‌ها
پروازهای فکر
دوبیتی‌ها
کفرنامه

‎ @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

250 viewsحسن نیکبخت, 16:32
Open / Comment
2022-07-17 19:32:04 ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۲۷ تیر سالروز درگذشت حسینعلی ملاح

( زاده سال ۱۳۰۰ بندرگز -- درگذشته ۲۷ تیر ۱۳۷۱ تهران) موسیقیدان

او نقاش، موسیقیدان، آموزگار موسیقی و از بزرگ‌ترین مؤلفان و پژوهشگران عرصه موسیقی به‌ویژه موسیقی سنتی ایران بود.
او یکی از فرزندان خدیجه افضل وزیری و نوه دختری بی‌بی‌خانم استرآبادی، بنیانگذار اولین دبستان دخترانه و یکی از نخستین پیشگامان حقوق زنان ایران بود. پدر وی آقابزرگ ملاح از طوایف اصیل منطقه بندرگز از توابع استرآباد و از کارمندان عالیرتبه وزارت کشور بود. ملاح از کودکی به‌فراگیری موسیقی علاقه‌ای خاص داشت و از ۱۴ سالگی ابتدا نزد معلم نقاشی‌اش که از موسیقی هم بهره‌ای داشت تمرین را آغاز کرد ولی چندی بعد نزد استادان: ابوالحسن صبا، حسین یاحقی و کلنل وزیری رفت و به‌فراگیری موسیقی مشغول شد.
زمانی که کلنل وزیری به‌ریاست مدرسه عالی موسیقی منصوب شد، ملاح در این مدرسه ثبت نام کرد. در این هنگام که هشت سال از نواختن و آشنایی وی با تار و سه‌تار و ویلون می‌گذشت، ابتدا نزد فروتن راد، تمرین و فراگیری ویلون، سپس هارمونی را نزد روح‌اله خالقی آموخت و سرانجام از مدرسه عالی موسیقی کشور، موفق به‌دریافت دیپلم موسیقی شد. وی هنرمندی با استعداد بود و ضمن تحصیل در موسیقی، از دانشکده کشاورزی فارغ‌التحصیل شد.
او خدمات شایانی به‌موسیقی کشور داشت و آثار زیادی از خود به‌جای نهاد که در مجلات و روزنامه‌ها به‌چاپ رسید. وی شرحی نیز بر رساله موسیقی جامی، رساله موسیقی بهجت‌الروح، سرگذشت کلنل وزیری، مشت‌زن و دو اثر دیگر، انجمن دوستی و تفریح و چهار نمایشنامه دیگر، زنده باد زندگی، ملکه ویکتوریا نوشت.
ملاح، علاوه بر موسیقی، با هنر نقاشی نیز آشنایی داشت و آثاری از خود به‌جای نهاد که تصویرهای جالب و استثنایی کلنل وزیری و کمال‌الملک از آن جمله‌اند. با تمام این ویژگی‌ها، او مردی متواضع و خوش‌برخورد و مهماندوست بود و همیشه درِ خانه‌اش به‌روی اهل موسیقی و علم و ادب باز بود و هرکمکی از وی به هنرآموزان موسیقی برمی‌آمد دریغ نمی‌‌کرد. بخشی از دستنوشته‌های او توسط جواد مهدویان در کتاب نخستین فرهنگستان به‌روایت اسناد به‌چاپ رسید است.
او آهنگ‌های زیبا و جالبی ساخت که از آثار خوب و باارزش موسیقی اصیل ایرانی است. وی علاوه بر نوازندگی با ویلون که ساز تخصصی‌اش بود با نواختن تار و سه‌تار نیز آشنایی داشت و این سازها را نیکو می‌نواخت.
علیرضا میرعلی‌نقی از شاگردان او در مباحث موسیقی است.
حسینعلی ملاح در ۹۱ سالگی درگذشت.

آثار:
تألیفات
شرح زندگی غلامحسین درویش
پیوند موسیقی و کلام
تاریخ موسیقی ایران
تاریخ موسیقی نظامی
حافظ و موسیقی
منوچهری دامغانی و موسیقی
فرهنگ سازها
شرح کامل صد غزل از حافظ
و مقالات بسیار در مجلات مختلف و دانش‌نامه ایرانیکا

ترجمه‌ها:
زنده باد زندگی
دختران فضل‌فروش
مونا و انا
آثار صوتی
رقص ژاله
رؤیای هستی

‎ @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

251 viewsحسن نیکبخت, 16:32
Open / Comment