احساس حقارت - ~عقده حقارت~ 'احساس حقارت' در کودکی آغاز می شود | کانال آزاد شطرنج زاگرس

احساس حقارت - ~عقده حقارت~

"احساس حقارت" در کودکی آغاز می شود چرا که کودک در رفع نیازها درمانده و به بزرگسالان وابسته است. احساس حقارت علامت ضعف و نابهنجاری نیست و در همه ی آدمیان مشترک و نیروی محرک در رفتار است. در واقع رشد و پیشرفت فردی محصول تلاشیست که به منظور جبران حقارت های خویش(چه واقعی و چه خیالی) انجام می دهیم. *بنابراین احساس حقارت مانند سکه ایست که یک طرف آن سعادت و سربلندی و روی دیگر آن ضعف و عقب ماندگی است.*
اما امان از وقتی که "احساس حقارت" به ~"عقده حقارت"~ تبدیل شود. در واقع زمانی که فرد برای خودش ارزش کافی قائل نبوده و توانایی های خود را دست کم بگیرد، درگیر عقده ی حقارتی شده که آلفرد آدلر از نظریه پردازان روانشناسی آن را مطرح ساخته است.
این عقده، غالبا امری ناخود آگاه بوده و فرد از وجود آن و تاثیراتش بر خویشتن آگاه نیست.
از نظر آدلر امکان دارد ضمیر ناخود آگاه این افراد برای جبران عقده ی حقارت خویش، افراطی عمل نموده و باعث پرورش "عقده برتری" شوند. عقده برتری یعنی *"نظر اغراق آمیز درباره توانایی ها و موفقیت های خویشتن"*
اگر این فرد در درون احساس رضایت نداشته باشد، *شدیدا برای کسب دستاورد تلاش میکند و در راه خود برتر بینی، برتری طلبی و ریاست طلبی از هیچ کوششی مضایقه نمی کند.*
لاف می زند و خود نمایی و ریاکاری می کند. او تلاش دارد از راه های ممکن برای خود جایی باز کرده و با به دست آوردن قدرت و یا ثروت حقارت خود را بپوشاند.
او ممکن است در فعالیت های اجتماعی خودی نشان داده و تصویری تهیه کند تا در شبکه های مجازی نقاب موجه، مهربان و خوشحال را نشان دهد.
اما آگاهانه یا ناخودآگاه برای جبران حقارت خود از تخریب و ترور شخصیت رقبا با ابزار تهمت، غیبت، دروغ و استهزا فرو گذار نیست. *آنها دائما در فکر دسیسه اند تا بالا دستی ها را پایین بکشند تا شاید مرهمی بر احساس افسردگی همراه با کینه توزی خود بیابند...*
امام هادی(ع) می فرماید: *"کسی که خود را ناچیز و خوار یابد و در باطن احساس ذلت و حقارت می کند، از شر او در امان مباش."*
علت به وجود آمدن این عقده را ابتدا باید در *تربیت والدین* و سپس مناسبات و ارتباطات متقابل با محیط در دوران کودکی تا بلوغ جستجو کرد. مانند تبعیض، نازپروردگی، بها ندادن، تحمل ناکامی و رنج. همچنین مشکلات غیر معمولی مانند بیماری، شب ادراری مفرط، جدایی والدین، تعرض و... که موجب تحقیر و تمسخر اطرافیان بوده است.
جناب داود نعمتی از پیشکسوتان با اخلاق شطرنج کشور در جایی نوشته اند:
"مقابل مات مختنق، مهره ها احساس حقارت می کنند"
امیدوارم احساس حقارتمان به ~عقده ی حقارت~ تبدیل نشود!