Pas na deze fasen van weerstand tegen de nieuwe realiteit, kun | Daniëlle

Pas na deze fasen van weerstand tegen de nieuwe realiteit, kun je beginnen te voelen dat je een keuze hebt om in het licht te stappen en in dit water te zwemmen.
Geef jezelf de tijd voor deze fase.

Je ogen zullen wennen aan het licht en je zult genezen van de pijn van het donker.

Als je accepteert dat er contrast is in al het leven, kun je beide kanten integreren en kiezen voor het hoogste goed.

Omdat alleen Liefde echt is.
Angst is slechts de illusie in het spel.

Als we ermee ophouden het te voeden door het te bestrijden, te ontkennen en te gehoorzamen, heeft het geen macht.
Dualiteit is de tijdelijke behoefte om ons een weg te banen door energie. Om te definiëren wat goed voelt, wat je evolutie verhoogt, label en zift en sorteer je je een weg door het leven.

Wanneer het spel eindigt, begint de hemel.

Angstaanjagende gebeurtenissen in ons leven helpen ons om de etikettering die we hebben gekregen of die voor ons is gedaan door onze ouders en de samenleving, opnieuw te definiëren.
Als je denkt dat alles instort en je alles kwijtraakt.

Het is eigenlijk een grote kans in je leven om te ontsnappen uit de dualiteitgevangenis die je bent gaan accepteren.

Laat het allemaal maar instorten.
Verbreed je bewustzijn en creëer een nieuw verhaal in je leven.
Bevraag alles.
Herdefinieer alles met het onderscheidingsvermogen dat je tijdens het spel hebt geleerd.

Durf te dromen en te voelen wat je echt verlangt, verdient en bent.
Hemelse liefde.
Accepteer geen labels van dualiteit om je tegen te houden.
Word geen gevangene van je eigen dualiteit.
Laat je bang maken door het leven.
En vertrouw erop dat er meer licht naar binnen kan schijnen als de muur barst.

Beëindig dit spel.
Laat de damwand breken.
Laat de hele waarheid overstromen.
Niets dan de trutn.
Donker naar licht.
Begin de hemel op aarde.
Alleen liefde is echt.

Ik stuur liefs naar deze wereld

WWG1WGA

Uit mijn boek De weg van Ontwaken

https://houseofmastery.nl/product/de-weg-van-ontwaken/

Daniëlle Stotijn