*میهمانی یا زندگی مشترک!* ■دوستی برای خوردن قهوه به خانه ام آ | DonRezaei🦉🏴

*میهمانی یا زندگی مشترک!*

■دوستی برای خوردن قهوه به خانه ام آمد، نشستیم و در مورد زندگی صحبت کردیم. در خلال مکالمه، گفتم: "من می روم ظرف ها را بشورم و بلافاصله برمی گردم."

□او طوری به من نگاه کرد که انگار به او گفته بودم که قرار است یک موشک فضایی بسازم. سپس با تحسین اما کمی متحیر به من گفت: «خوشحالم که به همسرت کمک می‌کنی، من کمکی نمی‌کنم زیرا وقتی انجام می‌دهم، همسرم از من تعریف نمی‌کند. هفته گذشته زمین را شستم و تشکری نشنیدم.»

●برگشتم تا پیش او بنشینم و توضیح دادم که من به همسرم «کمکی» نکردم. در واقع، همسرم به کمک نیاز ندارد، او به یک شریک نیاز دارد. من در خانه شریک هستم و در زندگی مشترک وظایف تقسیم شده است، اما انجام کارهای خانه "کمک" نیست.

من به همسرم کمک نمی کنم خانه را تمیز کند زیرا من هم اینجا زندگی می کنم و باید من هم آن را تمیز کنم.

من در آشپزی به همسرم کمک نمی کنم زیرا من هم می خواهم غذا بخورم و من هم باید آشپزی کنم.

من به همسرم کمک نمی‌کنم بعد از غذا ظرف‌ها را بشوید، زیرا من هم از آن ظرف‌ها استفاده می‌کنم.

من به همسرم در مورد فرزندانش کمک نمی کنم زیرا آنها هم فرزندان من هستند و من پدر شان هستم.

من برای شستن، پهن کردن و تاکردن لباس ها به همسرم کمک نمی کنم، زیرا لباس ها نیز مال من و فرزندانم است.

من در خانه کمکی نیستم، من بخشی از خانواده هستم. و در مورد تعریف و تمجید، از دوستم پرسیدم آخرین باری که همسرش نظافت خانه، لباس شستن، تعویض ملحفه، حمام کردن فرزندانش، آشپزی، نظم دهی و ... را تمام کرده است آیا به او گفتید متشکرم؟ و یک تشکر از نوع: وای عزیزم!!! شما فوق العاده هستید!!!

○آیا این برای شما پوچ به نظر می رسد؟ عجیب به نظر می‌رسد؟ هنگامی که شما، یک بار در زندگی، زمین را تمیز می کردید، حداقل انتظار یک جایزه عالی با شکوه زیاد را داشتید... چرا؟ دوست من هرگز به این موضوع فکر نکردی؟

■شاید به این دلیل که در فرهنگ ما چنین نشان داده است که همه چیز وظیفه اوست. شاید به شما یاد داده اند که همه این کارها باید بدون حرکت انگشت مرد انجام شود؟ پس تو هم او را همان گونه که انتظار داری تو را ستایش کنند، به همان شدت تحسین کن. به او دست بده، مانند یک همراه واقعی رفتار کن، نه به عنوان یک مهمان که فقط برای خوردن، خوابیدن، حمام کردن و برآوردن نیازها می آید... احساس کنید در خانه خود هستید نه در خانه او.

تغییر واقعی جامعه ما از خانه های ما شروع می شود، بیایید به پسران و دخترانمان حس واقعی همنشینی را بیاموزیم!

دکتر پدرام کیانی