مولانا می فرماید; 'گر فاضلی وفردی آب خضر نخوردی هر کو نخورد | کیمیای درون
مولانا می فرماید;
"گر فاضلی وفردی آب خضر نخوردی هر کو نخورد آبش در مرگ اسیر باشد"
اگر ما فکر میکنیم کسی هستیم درس خوندیم صاحب منصب هستم مشهور هستیم دکترـ ومهندسیم ولقب ها رو به دنبال خودمان داریم زیبایی صورت وقدرت بدنی واندام خوب داریم
یا به افتخارات همسر وفرزند وپدر ومادرمان دل خوشیم که فلان چیزها را داریم در ذهنمان به این چیزها افتخار میکنیم با اینها کیف میکنیم به تایید مردم افتخار میکنیم ومشغول این چیزها هستیم واینها هویت ما شدند واگاه نیستیم
که اصل ما یک هوشیاری است پس ما همین الان مرده هستیم چون زنده به حقیقت خودمان نشدیم ما آسیب خواهیم دید زیرا همیشه مردم ما را تایید نخواهند کرد زیرا بدن وزیبایی خود را همیشه نخواهیم داشت وبه مرور تحسین ها وتشویق ها ازـبین میرود ولذت های کاذب هم ازـبین میروند اما حقیقت وجودی ما هیچ وقت به فنا نمیرود
پس اگر با اینها دل خوشیم باید شروع کنیم به قربانی کردن همه این چیزهایی ذهنی همه چیزهایی که ازـدنیا قرض گرفتیم ودلخوش ونیازمند اینها هستیم
آیا امروز روز قربانی کردن نیست این که خشم ها وکینه ها وحسادت ومنیت ها را قربانی کنیم تا هدیه خدا وزندگی را دریافت کنیم .
