«جادوی سیاه انواع مختلفی دارد، همواره در حال تغییر، و ابدی است. نبرد با جادوی سیاه چون نبرد با هیولایی چندسر است که هر سرش را که قطع می‌کنی سری خشمگین‌تر و زیرک‌تر از جای آن رشد می‌کند. با چیزی می‌جنگی که ناپایدار، دگرگون‌شونده و فناناپذیر است.»
هنرهای سیاه، یا همان جادوی سیاه به معنای هر نوعی از جادو است که برای آسیب رساندن، اعمال تسلط، یا به قتل رساندن قربانی به کار می‌رود. با اینکه به این نوع جادو «سیاه» گفته می‌شود، جادوهای سیاه لزوما «شیطانی» نیستند.
سرشت جادوی سیاه
بحثی بسیار مهم پیرامون سرشت جادوی سیاه: تام ریدل:«من آزمایش کرده‌ام، من مرزهای جادو را بیش از پیش فرا برده‌ام-»
آلبوس دامبلدور:«فقط چند نوع جادو. فقط چند نوع. مرا ببخش، اما تو نسبت به دیگر انواع جادو بی‌اطلاعی»
تام ریدل:«همان بحث همیشگی. ولی دامبلدور، هیچ یک از چیزهایی که من در این جهان دیده‌ام، این نظریه‌ی معروف تو را که عشق از هر نوع جادویی قدرتمند‌تر است، ثابت نکرده است.»
می‌گویند جادوی سیاه کسانی را که از آن استفاده می‌کنند به فساد می‌کشاند(به همین دلیل است که «سیاه» خوانده می‌شود). تام ریدل پس از سال‌ها استفاده از جادوی سیاه به جایی رسید که حتی ظاهرش این فساد را نشان می‌داد – او زیبایی پیشین‌اش را از دست داد و در نهایت دارای چشمانی قرمز و ویژگی‌های فیزیکی مار شد. آلبوس دامبلدور به اینکه جادوی سیاه برای روح مخرب است به شدت عقیده داشت و به سوروس اسنیپ گفت که روح دراکو مالفوی «هنوز خیلی تخریب نشده است»، و گفت که شاید دراکو بتواند کسی را بکشد، اما اگر دست به این کار بزند، روحش «تکه و پاره می‌شود».
طلسم‌های سیاه قدرتمند، برای به ثمر نشستن، مستلزم نیت پلید نیز هستند. به عنوان مثال، به گفته‌ی بلاتریکس لسترینج، برای اجرای طلسم شکنجه‌گر، جادوگر باید از ته دل مشتاق ایجاد درد در دیگری باشد. کنترل جادوی سیاه هم دشوار است، مثلا وینسنت کراب کنترل آتش افسون‌شده‌ای که درست کرد را از دست داد و این به مرگش منجر شد.
موجودات سیاه هم می‌توانند اثراتی داشته باشند که یا کشنده است یا درمان آن بیش از حد دشوار است. مثلا باسیلیسک می‌تواند کسانی را که به طور غیرمستقیم آن را می‌بینند خشک کند و با نگاه‌اش یا زهر درون نیش‌هایش آنها را بکشد.
محافظت
توضیح بهترین نوع دفاع در برابر جادوی سیاه: «به طور خلاصه به کمک توانایی‌‌ات برای عشق ورزیدن می‌توانی از خود محافظت کنی! این تنها دفاعی است که می‌تواند در برابر قدرت کسی چون ولدمورت اثر کند!»
جادوی سیاه و قانون
سرشت سیاهی:
«وقتی جادوگری به سمت سیاهی می‌رود، هیچ چیز و هیچکس برای او اهمیتی ندارد» با اینکه بسیاری از اعضای دنیای جادوگری از جادوی سیاه بیزارند، اما استفاده از این نوع جادو غیرقانونی نیست (به استثنای طلسم شکنجه‌گر)؛ و گاه تحت شرایط خاصی، استفاده از آن حتی ترغیب هم می‌شود. به عنوان مثال مدرسه‌ی علوم و فنون جادوگری هاگوارتز فقط دفاع در برابر جادوی سیاه را آموزش می‌دهد، اما در مدرسه‌ی دورمسترانگ خود جادوی سیاه آموزش داده می‌شود. از آن گذشته، فروشگاه‌هایی چون برگین و برکس در خیابان نوکتورن، به داد و ستد آزادانه‌ی مصنوعات سیاه می‌پردازند و «صدها مشتری همیشگی» دارند؛ و این بدین معناست که بعضی جنبه‌های جادوی سیاه تا حدودی از لحاظ اجتماعی پذیرفته‌شده هستند و یا دست‌کم در میان بخش‌هایی از جامعه‌ی جادویی قانونی محسوب می‌شوند.
وزارتخانه‌ی جادو هم در زمان جنگ به کاراگاه‌ها اجازه‌ی استفاده از جادوی سیاه نیرومند در برابر دشمنان را داده است.
درجه‌ی سیاهی جادوی سیاه نیز حائز اهمیت است. به کار بردن سه طلسم نابخشودنی روی انسان‌ها به طور خودکار به حبس ابد در آزکابان می‌انجامد؛ به استثنای مواقعی که در جنگ از آن استفاده می‌شود.
جادوهای سیاه معروف
طلسم‌های سیاه تاثیرات منفی جادوی سیاه:
«جادو، به ویژه جادوی سیاه... ردپاهایی از خود به جا می‌گذارد» طلسم سیاه یعنی هر طلسمی که تاثیر دائم و منفی بر هدف می‌گذارد، و معمولا سطوح مختلفی از رنج را به همراه دارد.
طلسم‌های سیاه به سه دسته‌ی جینکس (طلسم بدبیاری)، هِکس (طلسم سحر و جادو) و کِرس (نفرین) تقسیم می‌شوند. نفرین‌ها که از همه قدرتمتندتر، پلیدتر و ماندگارترند در بالای این دسته قرار می‌گیرند. نفرین‌های نابخشودنی نیرومندترین طلسم‌های سیاه موجود در جهان‌اند، چرا که اثرشان بسیار قدرتمند است و استفاده از آنها به مهارت نیاز دارد.
معجون‌های سیاه
این معجون‌ها معجون‌هایی هستند که تاثیرات منفی‌ای بر کسی که آنها را می‌نوشد می‌گذارند و یا به نوعی به شخص آسیب می‌زنند. معجون‌های سیاه گاه حاوی چیزهایی هستند که در معجون‌های معمولی یافت نمی‌شود و گاه دارای ویژگی‌های معمولی‌اند.
