گفتگوی آنتونیو نگری و هانس اولریش اوبریست جامعه تا آنجایی خود | Hegemony & Culture | هژمونی و فرهنگ
گفتگوی آنتونیو نگری و هانس اولریش اوبریست
جامعه تا آنجایی خود را در هنر متجلی می‌سازد که یک تصمیم به یک فرم تعین می‌بخشد. من مشخصاً به مفهوم «اراده به هنر» علاقه‌مندم ــ به این قابلیت برای تبدیل کردنِ محتوای فرهنگی و اجتماعی یک دوره به یک تصویر. اما توجه داشته باشید که به یک تصویر کاملاً مشخص، یعنی تصویری که یک سبک را تولید می‌کند، یا دقیق‌تر آنکه خود به آن بدل می‌شود. آنچه این وسط برای من مهم است شباهت آن به ایدهٔ تصمیم سیاسی ست. این ارادهٔ به هنر را می‌توان همچون چیزی فهمید که به بهترین شکل آن‌چیزی را به تصویر می‌کشد که تصمیم سیاسی حقیقی است. من این را از استادان کهن خود آموخته‌ام، بیزانسین‌های قدیمی، با ریگل و بتینی! این‌ها سنت‌های قدیمیِ مکتب‌سازی است که وقتی جوان بودم در پدوا بسیار فعال بودند. خلاصه به باور من تمام این-ها از نقطه‌نظر ضرورت بازسازیِ پدیدهٔ تصمیم‌گیری بسیار مهم هستند، که مسالهٔ اصلی امروز من است: ما چگونه به یک تصمیم نایل می‌شویم؟
