انگار تمامِ آشیانه‌های پرندگان
پنجه‌های بازشده‌ی مهربانِ دست‌های توست
دست‌هایت را، برای پرنده‌‌ها، جاگذاشته‌ای
ابرها فکرهای مرا به تو می‌پیوندد
به همان دنیایی که در آن
نه تو هستی و نه من
که در آن، تنها، فکرهای سردشده‌‌یمان می‌توانند
هم‌دیگر را ببوسند
فکر نمی‌کردی که صدای یک رودخانه
بتواند دلتنگیِ ماه و مرا یک‌جا بشوید و
بیاید به صداکردنِ تو؟
#شهرام_شیدایی
Channel: @heleichi_saeed
