أهْوَ ذَنْــبُكَ أنكَ يوماً وُلِدتَ بتلكَ الـبـلاد ؟ ثلاثةَ أرباعِ قَرنٍ وما زِلتَ تدْفَعُ من دمِكَ الـنَّــزْرِ تلكَ الضريبــةَ : ( أنكَ يوماً وُلِدتَ بتلك البلاد … ) وما تلكَ ؟ إنكَ تعرفُ أغوارَها والشِّــعابَ تواريخَها الكذِبَة الـمُدُنَ الفاقِداتِ المــدينةَ تلكَ القرى حيثُ لا شــيءَ ذاكَ الظلامَ العمــيمَ وتعرفُ أن البلادَ التي قد وُلِدتَ بها لم تكنْ تتنفّسُ مَـعـنَـى البلادِ … السؤالُ : وما دَخْلُكَ الآنَ حينَ تطالَبُ بالمستحيلِ ؟
الـمُصيبـةُ أنكَ تحملُ أوزارَها في انتفــاءِ البلاد !
آیا این گناه توست که زاده‌ی آن سرزمینی؟! هفتاد و پنج سال است، و همچنان از خون بی‌ارزش خویش مالیات می‌پردازی؛ (که روزی در آن سرزمین زاده شدی) و آن چیست؟ تو آشنایی به غارها و آب‌سنگ‌هایش تاریخِ دروغینش شهرهایی تُهی از معنای شهر بودن آن روستاهایِ تُهی آن تاریکیِ بسیار و فراگیرش... و خوب می‌دانی، سرزمینی که در آن زاده شدی هرگز مفهومِ سرزمین را نفس نمی‌کشد... سوال: و تو را چه شده که ناممکن را خواهانی؟
رنج اینجاست، که در غربت نیز گناهانش را بر دوش می‌کشی...
