سلام استاد عزیز
بهمن هستم
چند روزه دارم آخرین فایل از دوره رو گوش میکنم
و خیلی درگیر تغییر باورهام شدم
تو دوره نوجوانی شدیداً درگیر خودشناسی بودم
یه داستان خواندم که می‌گفت یک پیر زاهدی از مال دنیا فقط یک روپوش و یک کاسه داشت
از این کاسه برای نوشیدن آب و خوردن غذا استفاده میکرد
یه روز گرم تابستونی پای یک چشمه رسید
و تنی به آب زد
لذت فراوانی از خنکی آب و نور خورشید که از لابلای درختان به صورتش میخورد میبرد
ناگهان یه فکری به ذهنش اومد که نکنه کسی بیاد و کاسه رو که همه زندگیش بود رو بدزده
از اب بیرون اومد و اون ظرف رو شکست و دوباره با آبتنی مشغول شد
این داستان شد زندگی من ،
همیشه کار میکردم و پول زیادی بدست میاوردم اما قدرش رو ندونستم و پول و ثروت برام بی ارزش شده بود
گمراهی و جهالتم تا جایی پیش رفت که با این که ورزش حرفه ای بوکس میکردم رو گذاشتم کنار چون بنظرم همه چیز غیر واقعی بود
در حال حاظر دارم به باورهای غلطم آگاه میشم اما خیلی برام سخت و رنج اوره
اگر که برای من راهنمایی دارید ممنون میشم
سپاس گذار دوستی و محبت شما هستم
و آرزوی سلامتی و عزت نفس بیکران برایتان دارم
