ساختن در کنار هم درنهایت، بسیاری از بخش‌های متاورس برای ما مبه | illustration
ساختن در کنار هم درنهایت، بسیاری از بخش‌های متاورس برای ما مبهم باقی می‌ماند تا باوری قوی پیدا کنیم نسبت به اینکه چه کسی آن را رهبری خواهد کرد یا چگونه ما را به آنجا خواهند رساند. درحقیقت، متاورس به احتمال زیاد از دل شبکه‌ای از پلتفرم‌ها، پیکره‌ها و فناوری‌های مختلف که با هم کار می‌کنند (هر چند با اکراه) و قابلیت تبادل و همکاری را پذیرفته‌اند پدید خواهد آمد. اینترنتِ امروزی محصول فرایندی نسبتاً شلخته است که، در آن، اینترنتِ باز (عمدتاً دانشگاهی) به‌موازات خدماتِ بسته‌ای (عمدتاً مبتنی بر مصرف‌کننده) توسعه یافته است که معمولاً به‌دنبال «بازسازی» یا «بازنشانی» استانداردها و پروتکل‌های باز هستند.
برای این منظور، تصور اینکه هیچ‌یک از شرکت‌های بزرگ فناوری به‌وسیلۀ متاورس «از میدان به در شوند» و/یا فاقد نقشی اصلی باشند دشوار است. اگرچه متاورس باعث رشد بسیار زیاد در حجم کیک (اندازۀ بازار) خواهد شد، تحولات بزرگ زمانی با مشکل مواجه می‌شوند که به‌سختی دیده شوند و متصدیان امر دیر به آن‌ها پاسخ دهند یا سرمایه محدود باشد. امروز هیچ‌کدام از این موارد صادق نیست (البته این بدان معنا نیست که سهم بازار تغییر نخواهد کرد، یا اینکه برخی از شرکت‌ها، مانند اپیک، به خط مقدم نبرد نخواهند آمد).
همچنین ممکن است نسخۀ دست‌کاری‌شدۀ متاورسِ چینی حتی متفاوت‌تر از (و همراه با کنترلِ متمرکزتری در مقایسه با) نسخۀ غربی آن باشد. و دراین‌صورت، شرکت مجموعه شرکت‌های تِنسِنت (که اکثر بازی‌های ساخته‌شده در غرب و همچنین بازی‌های شرکت‌های ژاپنی نینتندو و اسکوئر اِنیکس را هم در چین منتشر می‌کند) یکی از بازیگران اصلی خواهد بود. همچنین گفته می‌شود که این شرکت ۴۰ درصد از سهام اپیک گیمز را خریده است.
چشم‌اندازها، فناوری‌ها و قابلیت‌هایی که در بالا توضیح دادم هنوز هم آدم را یاد داستان‌های علمی‌تخیلی می‌اندازند و، حتی اگر محقق شوند هم، دهه‌ها با ما فاصله دارند. اما درعین‌حال، خیلی از قطعات این پازل دارند رفته‌رفته در کنار هم قرار می‌گیرند. بنابراین، تنها سؤالاتی که باقی می‌ماند این است که چه‌کسی، چرا و با کدام اهداف این کارها را انجام می‌دهد. پس بد نیست اگر برگردیم به مسیر (طولانی) پیدایش شبکۀ جهانی وب. تصور کنید اینترنت فعلی، به‌جای اینکه به‌دست سازمان‌های غیرانتفاعی و متخصصان فناوری و با هدف به‌اشتراک‌گذاری پرونده‌های پژوهشی و پیام‌ها طراحی شود، از ابتدا برای فروش آگهی تبلیغاتی یا جمع‌آوری داده‌های کاربران با هدف کسب سود طراحی شده بود.
به همین دلیل است که برای سویینی تا این حد مهم است که اولین تلاش‌ها برای استقرار متاورس توسط شرکت او انجام شود. او از اینکه رهبری متاورس به دست گزینه‌های دیگر بیفتد وحشت دارد. سویینی در ماه مۀ ۲۰۱۷ گفته بود «همان‌طور که ما این پلتفرم‌ها را با هدف رسیدن به متاورس می‌سازیم، اگر این پلتفرم‌ها به چنگ این شرکت‌های تجاری بیفتد و آن‌ها کنترل آن را به دست بگیرند، باعث می‌شود این شرکت‌ها بیشتر از قبل بر زندگی ما مسلط شوند، همین‌طور بر داده‌های خصوصی و مراودات خصوصی ما با سایر افراد، و این مسئله از هر پلتفرم دیگری در گذشته شدیدتر خواهد بود». دو ماه بعد از آن، او موضعش را صریح‌تر از قبل بیان کرد: «میزان قدرتی که گوگل و فیسبوک در اختیار دارند مشابه قدرتی است که رئیس‌جمهور آیزنهاور دربارۀ مجتمع نظامی‌صنعتی از آن یاد کرده بود. این شرکت‌ها تهدیدی جدی برای مردم‌سالاری ما محسوب می‌شوند». اما من، سویینی، «بنیان‌گذار و سهام‌دار عمدۀ اپیک، هرگز اجازه نخواهم داد داده‌های کاربرانمان با هیچ شرکت دیگری به اشتراک گذاشته شود. ما این داده‌ها را به اشتراک نمی‌گذاریم، آن‌ها را نمی‌فروشیم یا برخلاف خیلی از شرکت‌های دیگر اجازه نمی‌دهیم داده‌های کاربرانمان به دست دلال‌ها بیفتد تا از آن برای تبلیغات استفاده کنند».
اگرچه نبرد بر سر ساخت متاورس هنوز کمتر از ۱۰۰ بازیکن دارد، بااین‌حال، این جنگ برای خودش بتل رویال تمام‌عیار و نبردی بر سر تاج و تخت است. 17
