خود را در محضر ببین... زائر به مجرّد خروج از وطن خويش، ميهم | موسسه جلوه نور علوی
خود را در محضر ببین...
زائر به مجرّد خروج از وطن خويش، ميهمان سيدالشهداء(ع) است و کمترين شرط ادب در لقای ولی الهی(ع) که اشراف بر ظاهر و باطن سالک دارد، فراغ دل است؛ . چنان‌که خداوند در طور سينا، به حضرت موسی(ع) اولين شرط حضور را اين‌چنين بيان می‌دارد که: «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ» ؛ یعنی خود را از تعلّقات فارغ کن، تا شنوای بر پيام من باشی. . زائر در طول مسير، در محضر سيدالشهداء(ع) و ساير اهل حرم است و ميزان قرب سالک، به ميزان حفظ حريم ادب در سکنات و حرکات او است و هر مقدار که زائر، سالک مجذوبتری باشد، حريم حضور در محضر مولايش را بيشتر پاسداری می‌کند.
و شرط اوّل در اين مسئله، حفظ حضور قلب دائمی در طول مسير راه‌پیمایی است.
چنان‌که نقل می‌کنند که مرحوم آیت‌الله بهجت، در تمام ايام زیارتی اباعبدالله(ع)، به اتفاق تعدادی ديگر از علما، با پای پياده راهی کربلا می‌شد و در طول مسير، اغلب مشغول ذکر يا در سکوت بود.
از آنجا که اوّلاً، حضور قلب امری باطنی است و ثانياً، زائرين اربعين حسینی(ع) عاشقانی هستند که پای در اين مسير می‌نهند، براي تحصيل حضور قلب می‌باید از يک سو اسباب حضور را تقويت کرد و از سوی ديگر، موانع حضور را در اين سفر به حداقل رساند.
لذا زائر بايد خود را از همه اشتغالاتی که او را به حال و هوای وطن بازمی‌گرداند منصرف سازد؛ مثلا و از اهمّ آنها ارتباط تلفنی با خارج از محیط راه‌پیمایی و مشغولیت به تلفن همراه است...
به نقل از: ادب حضور، ج۵؛ «آداب و مراقبات عزاداری سیدالشهدا و دستورات زیارت اربعین» لینک خرید کتاب| خرید دوره ۵جلدی| نسخه دیجیتال| کتاب صوتی
