عقاید، باور ها، معیار ها، فرمول ها و ایدئال ها فرهنگی را تشکیل | عرفان و خودشناسی
عقاید، باور ها، معیار ها، فرمول ها و ایدئال ها فرهنگی را تشکیل می دهنـد که در آن زندگی می کنیم و این فرهنگ یعنـی مـن و تـو. ساختمان روانـی مـا حاصل و تجلی فرهنگ ماست و ما با قالب و زمینهی فرهنگی خاص خـود بـه همه چیز نگاه می کنیم. در این صورت نگاه به معنا واقعی ابـدأ وجـود نـدارد. اگر به آن چه اکنون می گویم واقعاً گوش می کنید ـ بدون هیچ تعبیـری فـقـط گـوش کنید. آن زمینه و قالب فرهنگی، یعنی اتوریتـه بـه کلی از ذهـن شـمـا پـاک می شود. شما هیچ نیازی به تلاش و کوشش برای از بین بردن آن ندارید. فقـط این واقعیت را عمیقاً درک کنید که زمینه و قالب فرهنگی مانع نـگـاه کـردن مستقیم شما به قضایا می گردد. نفس همین ادراک، شما را در یک کیفیت ارتباطی صحیح نه تنها با درخت، با ابر، با کوه و با زیبایی های هستی، بلکه در ارتباط مستقیم با آن چه هم اکنون به صورت واقعیت در وجود خودتان جریان دارد نیز قرار خواهد داد و وقتی در ارتباط مستقیم با خویشتن خود قرار گرفتید، هیچ مسئله ای باقی نمانده است. مسئله تـا زمـانی وجـود دارد که ارتباط با درون خـویش، ارتباطی مستقیم نیست؛ تـا زمـانی اسـت کـه شـمـا بـه عنوان « مشاهده کننده» چیزی را به عنوان «مشاهده شونده» جـدا از خود می بینید. در این صورت است که ارتباط مستقیم و به معنا واقعی وجـود نـدارد. تمام تضاد ها، رنج ها، حسرت ها و اضطراب ها ناشی از دو گانه بینی اسـت کـه مـانع ارتباط مستقیم با «آن چه هست» می گردد، و درنتیجـه رنـج و مسئله بـه بـار می آورد؛ رنج و مسئله ناشی از عدم ارتباط با واقعیت است.
