وقتی یگانه هدف ما عشق ورزیدن به کسی ـ دقیقاً همان گونه که هست | عرفان و خودشناسی
وقتی یگانه هدف ما عشق ورزیدن به کسی ـ دقیقاً همان گونه که هست ـ باشـد آرامش خواهیم داشت، اما اگر هدفمان تغییر دادن آن شخص باشـد فقـط دچـار ستیز و آشفتگی می شویم. با این شیوه در واقع پیام می دهیم: «مـن بـه تـو عشـق خواهم ورزید، به شرطی که تغییر کنی و رفتارت طوری باشـد که نیاز هـا مـرا برآورده سازی.» این پیام البته مخالف عشق بی قید و شرط است. ما به فرد مقابـل می گوییم نمی توانیم چنان که هست به او عشق بورزیم، بلکه فقط به شرطی عشـق خود را نثار او می کنیم که تغییر نماید. وقتی که هدف، تغییر دادن فرد مقابل باشد، در واقع به آن شخص اختيـار و اقتدار می دهیم که تعیین کند ما از آرامش برخوردار باشیم، یا نه. به این ترتیب در واقع آرامش ما به تغییر یافتن دیگران مطابق دلخواه مـا بستگی پیـدا مـی کنـد. مـا احساس و تجربه خود را بر اساس شرایطی که برای این افراد قائل شـده ایـم بـه رفتار آن ها متکی می کنیم. اگر آنان تغییر نکنند و با قالب هـا مـا مطابقت نیابنـد، خشمگین و نا امید می شویم و دیگر در هیچ جا نمی توانیم آرامش ذهـن خـود را پیدا کنیم.
