با مدد اهل کمال می توان بر نفس اماره غالب آمد
اژدهــــــا و مـــــار انـــــدر دست تـو
شـد عـصا ای جـانِ مـوسی مستِ تو
حكـــــمِ خُـذهـا لا تَـخَـف دادت خـدا
تــــــا بـه دسـتت اژدهـا گــردد عـصا
هــــــيـن یَـــــدِ بَـيضـا نـما ای پادشاه
صـبح نو بگشــــــا ز شب هـایِ ســیاه
دوزخـی افـــر وخت در وی دَم فسـون
ای دَمِ تــــــــــــو از دَمِ دریـــــــا فـزون
بــــحر، مَکّـــــــارست، بــــــنموده کَفـی
دوزخ است از مکـــــر بـــــــنموده تَـفى
شرح جامع مثنوی معنوی/دفتر دوم 2286 - 2290
