بخشیدن و ستاندن: شیوه کار عالم شما در هر لحظه نفس می کشید و | عرفان و خودشناسی
بخشیدن و ستاندن: شیوه کار عالم
شما در هر لحظه نفس می کشید وهوا را به درون و بیرون می دمید و از این طریق در فرآیند بخشیدن و ستاندن که برای حضور در زندگی مادی و معنوی ضرورت دارد شرکت می کنید. در عمل دم، اکسیژن و نیتروژن که برای ادامه زندگی ضروری است جذب و در عمل بازدم گاز کربنیک که غذای گیاهان عالم را تأمین می کند دفع می شود.همان گونه که مشاهده می‌کنید اصـل بـخشیدن و ستاندن در عمل تنفس که ضروری ترین حرکت برای ادامه زیست جانداران به شمار می آید نقش دارد. به دور و اطراف خود نگاه کنید و ببینید که چگونه همه چیز زاییده فرآیند بخشیدن و ستاندن است. کل زنجیره غذایی جهان بخشیدن زندگی و ستاندن آن را به نمایش می گذارد. این داد و ستد پیوسته در یک سیکل گردشی بسته ادامه دارد. پرندگان کرمها را می خورند و سپس خودشان در یک سیکل گردشی خوراک انسان ها می شوند و این مسیر تا ابدیت ادامه دارد. تردیدی نیست که به جز این عالم هستی فضا دیگری وجود ندارد که جزیی از اشکال و مواد بتواند به آن جا بگریزد و یا جذب شود. در واقع طبیعت مدام در حال داد و ستد سخاوت مندانه است که طی آن انرژی صرفاً تغییر شکل می دهد. آهن موجود در جریان خون شما جزیی از منبع بیکرانه آهن است و پس از ترک شما از این کالبد خاکی، شکل و قالبی دیگر به خود می گیرد و پیش می رود. چه بسا روزی این آهن در بال ها یک خفاش ظاهر شود. در واقع شما از ذخیره آهن عالم هستی مقداری آهن می گیرید و پس از مدتی آن را به این منبع باز می گردانید. به هر حال قاعده حیات بر بخشیدن و ستاندن استوار است و مال پرستی و خسّت می تواند این جریان طبیعی را بند آورد. بخشیدن و ستاندن در سطوح معنوی نیز مصداق دارد. وقتی عشق و مهربانی را به عالم هستی روانه می سازید، خزانه بیکران خرد و انرژی لایتناهی دهها برابر آن را به خودتان بـاز می گرداند. نص صریح قانون حیات می گوید: «آن‌چه بکاری، همان را درو خواهی کرد.» بخشیدن و ستاندن اساس و شالوده مبحث متجلی ساختن خواسته ها است و به اشکال مختلف در تمام سطوح جهان هستی جلوه گر است. هرگاه انرژی برخاسته از عشق را با فرکانس و موج آن چه خواهانش هستید تطبیق دهید، بازتاب آن بـه صـورت خواسته شما متجلی می شود. این عمل در چارچوب داد و ستد نیز انجام می شود. شـما عـشـق پیشکش می کنید و خواسته تان را می ستانید. اما اگر خود خواهی پیشه کنید و به آن چه دارید محکم بچسبید، تسلسل طبیعی دادن و ستاندن را با موانع و گره گاه هایی رو به رو می سازید و جریان انرژی حامل وفـور و فراوانی را بند می آورید. منیت و نفس پرستی همیشه خود را ناقص حس می کند و به همین دلیل مدام کمبود و نداری را در ذهنتان بسط و توسعه می دهد.
