زمین، گهواره اهل دنیا و قفس پاکان است
ایـن زمـیـن چـون گــــــــاهواره طـــــــفلکان
بـــــــالغان را تــــــــنگ مــــــــی دارد مکـان
بـــــهرِ طفلان حق زمین را مَـهـد خــــــوانـد
در گَـــــــواره شــیر بـر طــــــــفلان فشـــاند
خــــــــانـه تـــــــنگ آمـد از يـن گــــهواره ها
طـــــفلکان را زود بـــالغ كــــــــــن شَــــــــها
ای گَـــــــواره خـــــــانه را ضَــــــــیّق مــدار
تــــــــا تــــــــوانــــــــد کــــــــرد بـالغ انتشار
شرح جامع مثنوی معنوی/دفتر ششم 4755 - 4758
