. جف اندرو در کتابش پیرامون فیلم «ده» نقل می‌کند که در سال ۱۹۹ | KiarostamiAbbas
. جف اندرو در کتابش پیرامون فیلم «ده» نقل می‌کند که در سال ۱۹۹۹ وقتی از کیارستمی پرسیدند که چرا زن در فیلم‌های وی حضور پررنگی ندارد، پاسخ داد: «واقعیتش این است که نگاه من به زن ایرانی با آن‌چه در فیلم‌های اخیر ایران می‌بینیم، کاملا تفاوت دارد. در فیلم‌هایی که من دیده‌ام، زن را به دو یا سه دسته مشخص می‌توان تقسیم کرد؛ زنی که فقط مادر است و بس، زنی که معشوق است و زنی که مظلومِ کتک‌خورده و رنج‌کشیده است. البته زنان تاریخی و برگرفته از اسطوره‌ها را نیز باید ذکر کرد. من هیچ‌کدام از این‌ها را دوست ندارم. می‌دانم که زنان استثنایی هم وجود دارند، ولی دوست ندارم به موارد استثنایی بپردازم. البته گاهی ناپیدایی خودش خیلی گویاست.» یادداشتی درباره‌ی «زن در سینمای کیارستمی»، نوشته‌ی نزهت بادی
