Hepimiz dünyanın kendi etrafımızda döndüğünü sandık. Kendimize her şeyin en mükemmelini bahşetmek isterken ayağımıza taş bağlayıp denize atladık. Ruhumuzu delik deşik ettik.
Dünya o muazzam boşluklarımızı ölümle taçlandırdı işte.
Mezar taşı, insan başından daha fazla yer kaplamaya başladı işte...
Gözümüz aydın!
Hani nerede o lüks hayatlarımız?
