امیدامون کوره دیگه هیچ دیدی به آینده نداریم. تو اوجِ اشتیاق ، | ☄L!FE Scene☄

امیدامون کوره
دیگه هیچ دیدی به آینده نداریم.
تو اوجِ اشتیاق ، سرکوب شدیم.
افکارمون محدود شد ، دود شد.
کسی هم پشتمومو نگرفت.
چون هیچ حرف منطقی‌ای دیگه بوی
امید نمیده.
ناچار به فکر و خیالیم.
ولی تا کجا ؟ تا کِی ؟
کِی زمانش میرسه که واقعیتو ببینیم
حداقل‌ترین واقعیتی که حقمونه.
بهونه واسه زندگی زیاده ولی
ما همون زمان که بدنیا اومدیم مُردیم.