از غـــــــمم با گــل پــــژمرده ى گــــــلدان گفتم تـلخ بــــ | لوسـیانـا

از غـــــــمم با گــل پــــژمرده ى گــــــلدان گفتم
تـلخ بــــا چــــایى یخ كــــــــــرده ى لیوان گفتم


گفتم آنقدر دلـــــــــــــم تنگ هوایش شده است
هـــمـــه را نـم نـم بــــــــــا نـم نـم بـــاران گفتم


حـرف هــایى كــه نـمـیشد به كسى گفت، ولى
مـــــــن به گـنجشـك نشـسـته لـــبِ ایوان گفتم


راهـــى كــوچــه شــدم دل به خــیابــــان دادم
از خـــــزان راز بــزرگــــــى به درخــتان گفتم


دست در جیب فـــرو بــردم و ســــر در یقه ام
از خـــودم هرچه شـنــیدم به خـــودم آن گفتم


در خــودم غـــــرق شدم، در سرم افتاد جنون
از تـــو حتــــى به پلــیـس ســـر میــدان گفتم


نــاگهان چشـم تـــو را روبـــــروى خـود دیدم
هول شدم، حاشیه رفتم، سخــن از نان گفتم


پــا به پــا كـــردم و تــو مثــل همــیـشه رفتى
بـه خـــودم لعنت ازیــــن بـخــت گریزان گفتم


وقـت كــــم بـــود... نشد حرف دلـــــم را بزنم
دوسـتـت دارمِ خـــــود را به خیـــابــــان گفتم


#امیر_اكبرزاده


@Lousiyana