خیلی از ما والدگری خوبی را تجربه نکرده ایم... پدران ما خود پرو | روانشناسی کودک
خیلی از ما والدگری خوبی را تجربه نکرده ایم... پدران ما خود پرواز را بلد نبودند که ما بخواهیم بال گشودن را از آن ها بیاموزیم...
مادران ما خود نمی دانستند که تاثیر حرف ها و نصیحت هایشان در مسیر زندگی ما چه تغییرات قابل توجهی را ایجاد می کند و تک تک آن حرف ها، جهت دادن ها، نصیحت ها ما را لحظه ای در طول زندگی رها نمی کند.
در والدگری نامناسب انتقادها، تحقیرها، سرکوب ها و مقایسه ها همگی نقابی می شوند که ما خود واقعیمان را گم کنیم ... علایق، سلایق و خواسته هایمان گم می شوند...
از زاویه ای دیگر، والدین ما نیز والدگری خوبی را تجربه نکرده اند و چرخه والدگری نامناسب گاهی از نسل ها به نسل های دیگر منتقل می شود و تنها خود آگاهیست که می تواند این چرخه معیوب را از حرکت نگه دارد...
بال های من زمانی گشوده می شود که آن ها را خود جستجو کنم، طلب کنم، لمس کنم، ترمیم کنم، احیا کنم...
من والد خوب خودم شوم... من از کودک آسیب دیده ام حمایت و مراقبت کنم... من خودم زخم هایم را ترمیم کنم... و تنها یک من سالم است که می تواند روزی والد خوبی باشد... @madarane20
