دوستی ازم پرسید؛ چطور میشه زندگی رو واقعا زندگی کرد و ته قصه خ | مامی دستسازه |mamidastsazeh
دوستی ازم پرسید؛ چطور میشه زندگی رو واقعا زندگی کرد و ته قصه خسته و ناامید از زندگی نزیسته، حسرت نخورد! گفتم؛ با غنای روان‌شناختی (Psychologically rich life) پرسید چطور یعنی!
گفتم یافته‌های جدید میگن ته این داستان اونی واقعا خوشحاله که به جای تلاش برای جستجوی مداوم شادی به دنبال گسترش تجارب و احساسات مثبت و منفی سالم خودش از زندگی و رسیدن به این باوره که چیزی واسه مرگ باقی نموند، همه رو زندگی کردم...
پرسید؛ چطور میشه اینکارو کرد!
گفتم، با تجارب ریز و درشت، سالم و در حد توانی که بشه زندگی‌ها رو زندگی و تجربه‌ها رو تجربه کرد. چیزهای سالمی مثل؛
تا می‌تونی فیلم فاخر ببین؛ واقعیت اینه که ما یه بار بیشتر زندگی نمی‌کنیم اما به لطف تکنولوژی این فرصت به وجود اومده که زندگی‌ها رو زندگی کنیم. فیلمی که یه چیزی بهت اضافه میکنه، یه حسی رو تو وجودت زنده میکنه و باعث میشه دنیا رو از زاویه دیگه ببینی؛ یعنی زندگی.
بزن بیرون از تنهایی... بیا بیرون از اون منطقه امن و تجربه‌ها رو تجربه کن. واقعیت اینه که هرچی دایره ارتباطات اجتماعی ما گسترده‌تر باشه غنای روان‌شناختی ما بیشتره و بیشتر می‌تونیم با احساسات مختلف دست و پنجه نرم کنیم و این یعنی تجربه زندگی...
از معجزه سفر غافل نشو... منظورم سفر به فرانسه، دوبی، انتالیا یا...نیست که بگی هزینه‌بره و وقت می‌خواد. همین که آخر هفته بزنی تو دل طبیعت اطراف شهر، همینکه پاشی از جلوی این حجم از اخبار و اطلاعات سمی و بدردنخور، همینکه حواس پنجگانه‌ت رو بیشتر درگیر کنی یعنی غنی کردن روان..
کتاب‌خونی رو بکوب رو میز زندگی‌ت... ِ نمیگم از فلسفه اگزیستانسیالیسم سارتر شروع کن، میگم از کتبی شروع کن که درس بهت میده، میشه زندگی کرد باهاشون، میره تو تک تک سلول‌هات و قشنگ حس میکنی شخصیت این جریان چقدر منم!. از کتب پائولو کوئیلو استارت بزن و تا مارکز و چخوف برو جلو…
موسیقی‌های جدید رو گوش بده.
موسیقی‌های روز دنیا در سبک‌های مختلف به زندگی آدم شور و تازگی میده. آدم رو از جا میکنه و میره به جنگ اون حجم از افکار و نشخوارهای منفی و غیرمفیدی که ولش کنی کل وجودت رو به غم می‌کشونه. از دنیای موسیقی غافل نشو...
خلاصه که؛ شرایطش بود سفر برو، نبود کتاب بخون، حوصله نداشتی فیلم ببین، فرصت نبود با آدم‌های جدید معاشرت کن، دوست نداشتی موسیقی‌های روز گوش بده، لذت نبردی ورزش رو استارت بزن و اونم نشد دنبال مهارتی تازه باش… هر کاری میکنی تو روزمرگی گیر نکن، ته ماجرا حسرته که آدم رو می‌کشه…
چرا که؛ همه آدما میمیرن، اما همه آدما زندگی نمی‌کنن.
