اصغر فرهادی تو کلاس‌های فیلمنامه‌نویسیش از مفهومی به‌نام «گنجی | مامی دستسازه |mamidastsazeh
اصغر فرهادی تو کلاس‌های فیلمنامه‌نویسیش از مفهومی به‌نام «گنجینهٔ عاطفی» استفاده می‌کنه و گنجینهٔ عاطفیِ هرکسی رو به اندازه‌ای که تجربه کرده، یاد گرفته، خونده، دیده، شنیده، با آدم‌های جدید آشنا شده و در یک کلمه زندگی کرده، می‌دونه.
نویسنده‌هایی رو دیدیم که اولین کتابشون می‌ترکونه ولی بقیه آثارشون ارزش خوندن نداره. فیلمسازهایی که فیلم اولشون بی‌نظیره ولی بعد به ورطه تکرار می‌اُفتن. معمارهایی، نقاش‌هایی، آهنگسازهایی … که گنجینهٔ عاطفیشون خالی شده.
نهایتاً اونجا که نیاز به خلق هست، نیاز به یادگیری همیشگیه.
چه چیزی رو یاد بگیریم؟ محمدرضا شعبانعلی از مدل یادگیری حرف تی اسم می‌بره؛ تو یک حوزه عمیق شدن و نگاهی به بقیه حوزه‌ها داشتن @mamidastsazeh
