والدی ازم پرسید؛ چطور بچه‌های با عزت نفس و اعتماد به نفسی رو ت | مامی دستسازه |mamidastsazeh
والدی ازم پرسید؛ چطور بچه‌های با عزت نفس و اعتماد به نفسی رو تربیت کنم!
گفتم با ده تا رفتار به شدت ساده و بی‌اندازه اثرگذار. گفت چطور یعنی! گفتم؛ گاه و بیگاه بغلش کن و ببوسش. بذار حس کنه خودش ارزشمند و دوست‌داشتنیه، نه کارها و دستاوردهاش.
در انجام کارها، تاکید کن که می‌تونه انجامش بده (القای بينش). می‌تونی‌هایی که از تو می‌شنونه، سپری در برابر "تو نمی‌تونی، کار تو نیست و از دست تو که برنمیاد"های بزرگسالیه...
تا جایی که میشه و می‌تونی از مقایسه کردن‌های ساده‌انگارانه، پرآسیب و بیهوده دست بردار. باطن زندگی بچه خودت رو با ظاهر زندگی بچه دیگری مقایسه نکن. هیچ‌کس از عاقبت کار خبردار نیست.
وقتی بدو بدو با کلی ذوق و شوق میاد سمت‌ت و باهات حرف می‌زنه به حرفاش توجه کن. بذار حس کنه که وجود داره و شنیده میشه، از همسایه کوچه قبلی‌تون که دیدنی‌ش، ساعت‌ها گرم سخن میشید کمتر که نیست.
اشتباهاتش رو راحت ببخش و گاهی اجازه بده خراب‌کار باشه. پناهگاه امنی باش که می‌تونه راحت تجربیات و خطاهاش رو بیان کنه..
از تهدید و تنبيه فاصله بگیر (فلان نکنی وای به حالت، برسیم خونه فلفل می‌ریزم دهنت!، دیگه واست خوراکی نمی‌خرم!، دیگه نمیبرمت خونه‌ی…). در کوتاه مدت موثر و در بلندمدت شدیدا مخربه.
باهاش بازی کن، کارتون ببین، نقاشی بکش و با هم كيف كنید. الان که وقتشه انجام بده، با افزایش سن مشغله‌ها هم بیشتر میشه و یه وقتی می‌رسه که حسرت یه بوس و بغلش رو داری.
خوبی‌های کوچیکش رو بزرگ و بدی‌هاش رو گذرا و قابل اصلاح نشون بده.
حداقل هر دو سه شب یه بار واسش قصه بگو، نمی‌دونی تو رابطه‌تون چه طوفانی به پا می‌کنه!
در نهایت؛ لطفا لطفا همسر همراهی باشید و از دو یا چند تربيته کردن بچه فاصله بگیرید، به نفع هیچ‌کس نیست.
