.
درچشمانی
که ترانه را می شکند
ولبخندهای هراس انگیزش
طعم بوسه های یواشکی گرفته
لچک گیسوانش را گاهی
به دستان نسیم پرواز می دهد
او دلش را به باد آزادی
به ظرافت نیاز
به خیسی اشکهایش آزاد می کند
چه فرق می کند کسی نبیند
ضیافت رنگهایی را که به دلش می کوبد
شاید این روزها سپید را برتنش
آویزان کند
و موهایش را در رگبار حسرت
به نیاز دیدن پرواز دهد
او زنانه هایش را می خواهد
و طعم یکی شدن در نگاهش
معصومانه می جنگد
امروز زنی
در آوای بوسه های باران
زنانگی اش را به تاراج گذاشته....
#مریم_پورقلی
@maryampurgholi
#نقاشی؟
