خبری از رم و پرسشی از تهران و قم چند نکته و پرسش درباره مطل | محمدرضا زائرى
خبری از رم و پرسشی از تهران و قم
چند نکته و پرسش درباره مطلب بالا:
یک. به گمان من موضوع این روزها در هیچ نهادی به اندازه آموزش‌و‌پرورش ریشه و برایش مسئولیت ندارد؛ چه در حدوث و چه در بقا.
اولا، شادروان امینی، که قرار بود تحت آموزش قرار بگیرد، از قضا، آموزش دیده و دست‌پرورده همین سیستم آموزشی و پرورشی بود.
ثانیا، بار اصلی را در اعتراض‌ها همین به اصطلاح دهه هشتادی‌ها، کمی بالاتر یا پایین‌تر، به دوش می‌کشند؛ که از قضا این‌ها هم شب‌ها روی همین کتاب‌های درسی خواب‌شان برده و در گوش آن‌ها همین مواعظ و نصایحِ تصویب و ابلاغ شده خوانده شده است.
ثالثا، برای اصلاحِ کژی‌ها و زدودن کثیفی‌ها و زیبا کردن زشتی‌ها هم هیچ نهادِ حاکمیتی اولی و اصلح از آموزش‌و‌پرورش نیست.
آیا سازوکاری برای پرسش از مسئولان و نهادهای متولی آموزش‌و‌پرورش، به معنای عام، وجود دارد؟
نکته: مرتبط با هر سه نکته بالا، شاید مرور این مطلب بد نباشد:
https://www.khabaronline.ir/news/1678969/
(می خواستم درباره این مطلب مستقلا چیزی بنویسم. فعلا منصرف شدم.)
دو. موج و حرکت فعلی مرزنشناس است. صرفا در مصاحبه سخنگوهای وزارت خارجه کشورهای مختلف محدود نمانده است. به خیابان‌ها و رسانه‌های شخصی و مدارسِ خارج از کشور هم کشیده شده است.
برای مدیریت و اصلاح آن هم باید در همین سطح تدبیر کرد. با چهارتا حرکت نمادین و درمانِ چسب زخمی نمی توان ماجرا را به فراموشی سپرد.
باید از راه دیپلماسی عمومی وارد شد و باب گفت‌و‌گو را گشود. باید با دیگران گفت و از آنان شنفت.
سه. جالب است که نهادی به اسم «انجمن ملی مدیران رم» وجود دارد. از تعریف و وظایف آن بی‌خبرم. حتی نمی‌دانم چقدر کارکرد دارد و تا کجا می‌تواند نفوذ کند. ولی به نظرم نهاد محترم و ایده در خور تاملی است؛ اگر تاب و تحمل و سعه‌صدر لازم وجود داشته باشد.
چهار. اگر در دبیرستانی در رم این موضوع به مسئله تبدیل شده است؛ آیا کسی از دبیرستان‌های تهران و قم خبری دارد؟ برای امروز و آینده آن‌ها فکری می‌کند؟
(می توانید لینک بالا را این بار با این پرسش مرور کنید.)
علی جعفرآبادی
#بین_الملل #ایتالیا
#دیپلماسی_عمومی
#سیاستگذاری_آموزشی
#سیاست #کتب_درسی
یادگیرنده مادام‌العمر باشیم:
@TeacherasLLL
