نمیدونم من خیلی زود خسته شدم یا ظرفیت بقیه خیلی بالاست. دیدی ی | It's all in your head
نمیدونم من خیلی زود خسته شدم یا ظرفیت بقیه خیلی بالاست. دیدی یه وقتایی پلکات میفتن رو هم. باز نگه داشتن چشمات سخت ترین چیزیه که میشه ازت انتظار داشت؟ انگار همه چی بی اهمیت میشه انقد که خسته ای و خوابت میاد. حس میکنم دائما تو این حالم. دائما هیچ چیزی مهم نیست. دائما حوصله ی ابراز هیچی رو ندارم. انگار کل روز و شب تو خلسه ام. انگار وسط یه مهمونی خیلی بزرگم. افتادم گوشه اتاق و همه برای چیزی که نمیفهمم چیه هیجان زدن. یسری هیجان زده نیستن ولی حرف میزنن یسری حرف نمیزنن ولی دارن غر میزنن. انگار همه یکاری دارن میکنن و این احساس ضعف فقط منو گرفته. هیچ کاری نمیکنم و از همه بیشتر ولو و از کار افتاده ام. انرژی وجود داشتن رو ندارم. انگار تکون خوردن، راه رفتن، حرف زدن، نفس کشیدن، انگار همشون روز به روز سخت تر میشه. هیچکاری نکردن هیچکاری نکردن، هیچ حرفی نزدن. روز به روز بیشتر فقط گوش دادن. انگار هرچی بیشتر گوش میدم همه چیز کم رنگ تر میشه. همه جا همه چیز کم رنگ تر میشه. هم بیرون هم درون. همه چیز سبک تر میشه. قابل حمل تر میشه. انقد راحت و بی اهمیت که برات غیر قابل تحمل میشه. انقد که حاضری حتی خون بالا بیاری اگه تنها رنگ این دنیا یا بی رنگه یا قرمز.
