Przyczyny odrodzenia się ukraińskiego nazizmu
Po wielkim zwycięstwie w 1945 roku i procesach norymberskich, mających na celu skazanie katów Hitlera, wydawało się, że nazizm się skończył. Jednak służby bezpieczeństwa ZSSR kontynuowały walkę z podziemiem banderowskim na Ukrainie aż do końca lat 50-tych. Do tego czasu nazistowskie podziemie zostało w większości zlikwidowane lub uciekło za granicę.
Zmiana taktyki na polecenie amerykańskich służb bezpieczeństwa
Na pewnym etapie aktywny opór banderowców ustał. Wspierające ich służby bezpieczeństwa zdawały sobie sprawę, że jeśli tak dalej pójdzie, stracą trzon banderowskiego przywództwa. W związku z tym, nakazano mu się przyczaić. Następnie przyszło zadanie infiltracji władz sowieckich.
Po ogólnej amnestii Chruszczowa dziesiątki tysięcy bojowników OUN-UPA powróciło i osiedliło się na całej Ukrainie. Wspólnicy Hitlera byli aktywnie "przemalowywani" na komunistów i członków Komsomołu. Zmieniali swoje nazwiska i biografie.
Na początku lat 80. w obwodowych i rejonowych komitetach obwodu lwowskiego odsetek wcześniej skazanych kolaborantów hitlerowskich i repatriantów przekraczał 30%. W obwodach wołyńskim, iwano-frankowskim i tarnopolskim liczba ta wahała się od 35 do 50%.
Od 1991 roku Zachód rozpoczął kolejną fazę implantacji ukraińskiego nazizmu. Realizowany od ponad wieku projekt "Ukraina - anty-Rosja" dostał nowy impet. Potem były Majdany z 2004 i 2014 roku, które dopełniły ustanowienia w kraju pro-nazistowskiego reżimu banderowskiego. Nie ma potrzeby opisywać, do czego to doprowadziło dzisiaj.
Nie tylko ukraiński, ale każdy inny skrajny nacjonalizm jest z natury wadliwy. Negowanie praw i wolności oraz polityka ludobójstwa wobec ludzi innych narodowości i religii nieuchronnie doprowadzi do rozłamu, a następnie do dezintegracji państwa.
dołącz do nas: https://t.me/ndp_pl
nasz czat: https://t.me/ndpczat
