آیا خلافت سیدنا علی (رض) غصب شد؟ قسمت ششم (قسمت پایانی) م | نیازمندیها
آیا خلافت سیدنا علی (رض) غصب شد؟ قسمت ششم (قسمت پایانی)
مسعودي كه علماي اماميه او را از خود مي‌دانند در جزء دوم از كتاب مروج الذهب در صفحه‌ی 412 مي‌نويسد: «مردم در زمان خلافت علي و پس از ضربت خوردن آن حضرت، بر علي وارد شدند و پرسيدند: اي امير مؤمنان، به ما خبر ده كه اگر ترا از دست داديم، و خدا كند كه از دستت ندهيم، آيا با حسن فرزندت بيعت كنيم؟ علي فرمود: من نه به شما امر مي‌كنم كه بيعت كنيد و نه شما را از اينكار نهي مي‌نمايم. شما به كار خود بيناتريد». باز در صفحه‌ی 414 مي‌نويسد، مردم به علي گفتند: «اي امير مؤمنان، آيا عهد خلافت را به كسي واگزار نمي‌كني؟ فرمود: نه، ليكن ايشان را ترك مي‌كنم هم چنانكه رسول الله ص آنها را ترك كرد و كسي را بخلافت نگماشت». اين آثاري است كه شيعه‌ی اماميه در كتب تاريخ و حديث خود از علي آورده‌اند. و نظاير همين آثار را اهل سنت و شيعه‌ی زيديه نيز از آن حضرت نقل كرده‌اند. مانند آنچه احمد بن حنبل در مسند جلد 1 صفحه‌ی 130 شماره 1078 آورده است كه مضمون ما را بازگو مي‌كند، و همين آثار كه خود اماميه ناقل آنند حجّت ما بر ايشان نزد پروردگار است. مانند آنچه در مستدرك، وسائل الشيعة و بحارالأنوار مجلسي آورده‌اند كه علي فرمود: «در حكم خدا و اسلام واجب است بر مسلمين پس از اينكه امامشان مُرد يا كشته شد، خواه گمراه باشد يا راه يافته، مظلوم باشد يا ظالم، خونش حلال باشد يا حرام، در هر صورت واجب است كه مسلمين هيچ عملي انجام ندهند و كاري نكنند و دست بجلو نبرند و پاي فرا پيش ننهند و عملي را شروع نكنند مگر آنكه پيش از هر كاري براي خودشان امامي انتخاب نمايند كه عفيف و دانشمند و آگاه از قضا و سنت باشد».(بحارالانوار/513/11) در اينجا هم چنانكه ملاحظه مي‌شود علي امامت را امري اختياري و انتخابي مي‌شمارد نه انتصابي و تعیين شده از جانب خدا. از اينها گذشته چطور بقول اماميه 77000 تن در غدير خم فهميدند كه علي از سوي خداوند بخلافت پيامبرص انتخاب شده ولي همه سكوت كردند و خلافت ابوبكر را پذيرفتند؟! آن هم پس از گذشت كمتر از دو ماه؟! آيا مهاجرين اوليّه كه خدا در سوره‌ی توبه (آيه‌ی 100) وعده‌ی بهشت به آنها داده همه كافر شدند؟! گيرم كه مهاجرين- معاذ الله- مرتد گشتند، و امر خدا و نصب رسول خدا ص را ناديده گرفتند، آيا انصار كه سودي از آن ميان نبردند و خليفه از آنان انتخاب نشد، چرا سكوت كردند و چرا به حكم خدا و رسول الله ص نرفتند و با علي بيعت ننمودند؟ مگر ايشان نبودند كه پيامبر ص را پس از اينكه قومش قصد جان او را نمودند، ياريش دادند؟ مگر اينها آن همه جانفشاني در راه اسلام نكردند؟ مگر خدا درباره‌ی ايشان در قرآن نفرمود: «كساني كه به مهاجرين مأوي و مسكن دادند و ايشان را ياري كردند حقاً مؤمن هستند و براي ايشان آمرزش و روزي پسنديده‌اي (در آخرت) مقرر شده». (انفال/74) آيا اين مؤمنان حقيقي همگي بدون دليل و بدون نفع دنيا و آخرت فرمان خداي و رسول الله ص را مبني بر خلافت علي كنار گذاشتند؟! آيا مي‌توان همه‌ی اين دلايل واضح را ناديده انگاشت؟!! (لقد وضح المقال إن استفادوا ولكن أين من ترك العنادا؟!!) يعني: براستي گفتار روشن است اگر گوش دهند و استفاده كنند ليكن كجاست آنكه لجاجت و دشمني و تعصب بيجا را ترك كند.
والسلام
کانال اسلام http://telegram.me/joinchat/D6Xss0EBrmAWO1yzdpPjmw
