بخشی از تصنیف زیبای
#رویای_هستی با صدای استادبنان
همسر استاد بنان پیرامون این ترانه میگویند:
در سالهای پایانی زندگی استاد بنان، روزی در اتاق نوارها نشسته بودم و این آهنگ پخش میشد، آهنگ را قطع کردم تا به کاری بپردازم، ناگهان استاد بنان از روی تخت با صدای بلند گفتند: بگذار ضبط صوت بخواند.
ضبط صوت را روشن کردم و آهنگ رویای هستی پخش شد، ناگهان صدای هق هق گریه به گوشم رسید؛ آرام رفتم بالای تخت بنان دیدم اشک به پهنای صورت میریزد، وقتی علت را جویا شدم گفت:
این آهنگ وصف حال زندگیِ من است.