می‌گویند نزدیک به نیم قرن پیش، تیم پرسپولیس، تیم تاج را در یک بازی، شش بر صفر شکست داده. همین سه ماه پیش هم ممکن بود یک هوادار پرسپولیس در کل‌کل با یک استقلالی، آن بازی را یادآوری کند؛ حال آن که نیمی از شرکت‌کنندگان در آن بازی به خواب ابدی رفته‌اند!
هویت یک تیم مستقل از افراد است. پرسپولیس و استقلال سال‌هاست که وجود دارند. آدم‌های تیم می‌روند و کسان دیگری می‌آیند و هوادار هواداری‌اش را ادامه می‌دهد، چون از نظر او تیم همان تیم است. هواداری یک تیم برای هوادارانش، هویت جمعی ایجاد می‌کند؛ واگرنه که بازی‌اش را دیگران می‌کنند، پولش را دیگران می‌گیرند!
تیم ملی هم هویتش مستقل از آدم‌هایی است که در هر مقطع زمانی تشکیلش می‌دهند. تازه اگر پرسپولیس و استقلال هویتشان را از نام یک باشگاه می‌گیرند، این یکی به نام یک ملت است.
به گمان من، آن چه در تحریم و دوست‌نداشتنی شدن تیم ملی فوتبال اتفاق افتاد، اشتباه گرفتن تیم با آدم‌های تیم بود. تیم ملی با آدم‌هایش فرق دارد. کاری هم که قرار است برای «ما» بکند، ایجاد هویت جمعی است. این نظر من است، تا نظر شما چه باشد! عزت زیاد. #رضاامیر
پی‌نوشت: تصویر مربوط به تست کوررنگی است!
