چرخ خرمن با صدای سوزناکش خوشه های طلائی گندم را خرد میکرد.گاوه | صادق هدایت
چرخ خرمن با صدای سوزناکش خوشه های طلائی گندم را خرد میکرد.گاوها که در اثر سیخک پشتشان زخم شده بود با شاخهای بلند و پیشانی گشاده تا غروب دور خودشان میگشتند. وضع او اکنون مثل همان گاوها بود.حالا میدانست این جانوران چه حس میکردند.او هم تمام زندگی چشم بسته بدور خودش چرخیده بود.
مانند یابوی عصاری: مانند آن گاوها که خرمن را میکوبیدند.
